W 1939 r. Niemcy postanowili podbić Polskę, ale zajęcie Śląska zamierzali pozostawić deutschschlesierom – do niedawna jeszcze mieszkańcom tych okolic, marzącym o wywołaniu zrywu, który zmazałby hańbę porażki, jaką ponieśli podczas powstań śląskich.
Wilhelm Szewczyk, rodowity Ślązak z Rybnickiego, wspominał: „Na granicy pękały strzały. Często słyszeliśmy je w naszej Czerwionce. To dywersanci niemieccy napadali na polskie budki strażnicze. Byli na granicy dwa razy nieustraszeni powstańcy śląscy i sprali tamtych porządnie w lesie nieborowickim. To były takie przedwstępne turnieje i one nie wróżyły nic dobrego. W pociągach mówiło się o wojnie, o uciekających Żydach i o »gorolach«.
Polityka
35.2013
(2922) z dnia 27.08.2013;
Historia;
s. 52
Oryginalny tytuł tekstu: "Zemsta za powstania"
