Na początku było 14 słów: ja, ty, ktoś, coś, świat, to, chcieć, nie chcieć, czuć, myśleć, wyobrażać sobie, mówić, stać się, być częścią czegoś.
Tych kilkanaście wyrazów miało wystarczyć do oddania innych skomplikowanych pojęć we wszystkich językach świata: od polskiego, angielskiego przez keczua aż do afrykańskiego dialektu mbongo. Szybko okazało się, że taki niezwykły, wspólny wszystkim ludziom język pojęć musi być znacznie bogatszy. W tej chwili liczy około 60 słów. O tym, jakie wyrazy mają ten język tworzyć, mogą zdecydować tylko dogłębne analizy setek języków naturalnych.
Takiej pracy, która z wierzchu wygląda na szaleństwo, poświęciła się ponad trzydzieści lat temu polska lingwistka Anna Wierzbicka.
Polityka
52.1998
(2173) z dnia 26.12.1998;
Kultura;
s. 60
Oryginalny tytuł tekstu: "Język wspólnego Boga"
