Nasir Flajsz, poeta i architekt z Bagdadu, recytuje swój wiersz: „Kiedy obudził się ze snu/Stanął w oknie/Spoglądała na niego wojna/Kiedy uwolnił się od smutku/Miał czterdzieści lat”. To taki hymn irackiego wypalonego pokolenia. Urodzili się, kiedy Saddam przejął władzę. Wchodzili w życie, gdy walczył z Iranem. Dobiegali trzydziestki, gdy napadł na Kuwejt. Ginęli za wodza na pustyni. Starzeli się w domach, bo nie mogli wyjeżdżać. Patrzyli, jak Irak popada w ruinę.
