„Chciałbym, żeby przy każdym domu było oczko wodne. Nie tylko domu jednorodzinnym, ale także domach wielorodzinnych. Żeby jak najwięcej tych małych zbiorników wodnych powstawało” – taką oto wizję Polski z charakterystyczną dla siebie emfazą snuł ostatnio na spotkaniu z suwerenem w Sulejówku kandydat na głowę państwa Andrzej Duda.
Idea słuszna, ale trudno wierzyć w intencje
Wizja dotyczyła opracowanego w resorcie klimatu programu „Moja Woda”. Nie skupia się on bynajmniej na drążeniu przy każdym domostwie „oczka wodnego”. Zakłada natomiast dotacje dla zakładających przydomowe systemy przechwytywania i magazynowania wody deszczowej: do 5 tys. na gospodarstwo, w sumie 100 mln zł w okresie 2020–24. To metoda prosta i sprawdzona – zapasy deszczówki pozwalają m.in. ograniczyć zużycie do podlewania grządek czy trawników wody z sieci wodociągowej. Językowa brawura czy też mentalna niefrasobliwość Andrzeja Dudy w odbiorze publicznym sprowadziła ważny problem polityki wodnej, ba, klimatycznej do poziomu elementu ogrodowej estetyki. Dość tandetnego zresztą.
Nawet jeśli przymknąć oko na niezręczności i poziom infantylizmu kandydata, to i do samego konceptu „Moja Woda” należy podchodzić, niestety, nieufnie. Powtórzmy – idea jest bez wątpienia słuszna. Tyle że cała dotychczasowa praktyka partii rządzącej, która stoi wszak za kandydatem Dudą, a także polityka samego Andrzeja Dudy jako prezydenta nie dają żadnych podstaw, by nagle ufać w takie proekologiczne inicjatywy. Zwłaszcza że w tym przypadku rzecz ma podłoże wręcz ideologiczne.
Partia PiS najdalej od natury
To PiS i prezydent Duda w strachu przed górnikami konserwują wydobycie węgla i energetykę na nich opartą, co przyczynia się do wzrostu efektu cieplarnianego. Nie baczą nawet na to, jaką opinię daje to Polsce w cywilizowanym świecie, który w imię dobra tego i następnych pokoleń wybrał przeciwną drogę rozwoju.
To rządy PiS – bez śladu sprzeciwu prezydenta Dudy – prowadzą rabunkową politykę leśną, czego symbolem stało się tzw. lex Szyszko i co ma bezpośredni wpływ m.in. na sytuację hydrologiczną kraju. To rządy PiS zamiast na tzw. małą retencję (m.in. konserwację stawów i niewielkich zbiorników, niechby i oczek) lansują poprzez plany inwestycyjne Państwowego Gospodarstwa Wodnego „Wody Polskie” budowę wielkich zbiorników retencyjnych, czego sens podważają hydrolodzy.
Swoje mówią wreszcie gołe liczby. Oto na co przy okazji wystąpienia kandydata Dudy zwrócili uwagę ekolodzy: po 2015 r. rząd PiS zmniejszył wydatki na gospodarkę wodną o 40 proc. (z 3,2 mld do 2 mld zł w 2017), a wydatki na ochronę gleb, wód powierzchniowych i podziemnych aż o 70 proc. (z 3,1 mld do 0,9 mld zł; źródło: Rocznik Statystyczny GUS 2018, str. 115). Ogółem nakłady na ochronę środowiska w latach 2015–18 zmniejszyły się o 32 proc., bo o 5 mld zł (źródło: Rocznik Statystyczny GUS 2019, str. 114).
O jakich więc tu oczkach mówimy, panie Duda?
PS Nowa krakowska rezydencja rodziny Dudów położona jest kilkaset metrów od pięknie meandrującego potoku Prądnik, zwanego też Białuchą. Mieszkam niedaleko i z moim psem Donkiem wędruję często brzegami Białuchy. Za każdym razem – czy to po opadach, czy w okresie suszy – zadziwia mnie, jak Natura sama potrafi uregulować tzw. stosunki wodne. O ile tylko się Jej nie przeszkadza. Jak widać, da się to robić nawet w sporym mieście. Może państwo Dudowie powinni wybrać się na spacer po okolicy?