Kilkanaście dni temu były marszałek Senatu Stanisław Karczewski wyśmiał opozycję, gdy ta zarzuciła rządowi, że przespał czas na przygotowanie się do drugiej fali pandemii. „A co mieliśmy zrobić? Szpitale budować?” – pytał z przekąsem. Trudno się z nim nie zgodzić, bo budować oczywiście można, tylko co potem, kiedy tych szpitali się nabuduje i okaże się, że niepotrzebnie, bo epidemia się skończy, a rząd z tymi szpitalami zostanie jak
Himilsbach z angielskim?
Poza tym szpitale powinien zbudować dawno temu rząd Tuska. Z tym że Tusk zamiast szpitali wolał budować stadiony i orliki, które teraz stoją, niszczeją i rząd PiS musi je na gwałt przerabiać na szpitale. Co nie jest takie proste, bo z powodu partactwa ekipy Tuska część obiektów jest niezadaszona, więc trudno wymagać, żeby rząd PiS w tak nieludzkich warunkach trzymał chorych pod respiratorem. W dodatku brakuje lekarzy i pielęgniarek, na wykształcenie których rząd Tuska miał osiem lat, ale je zmarnował. Dzisiaj opozycja nie ma pojęcia, skąd tych lekarzy brać, dlatego winę za niewydolność systemu próbuje przerzucić na premiera.
Chaotyczne działania opozycji w sprawie pandemii budzą rosnący niepokój rządzących. Gołym okiem widać, że opozycja sobie z pandemią nie radzi – do tej pory nie kupiła ani jednego respiratora, nie utworzyła żadnego szpitala polowego, nie sprowadziła samolotu transportowego z maseczkami i przyłbicami. Nie doprowadziła nawet do zatrudnienia choćby jednej pielęgniarki czy lekarza, zwalając problem na barki rządu i podległych mu wojewodów. Ci oczywiście robią, co mogą, i zgodnie z zasadą „wszystkie ręce na pokład” mobilizują do pracy w szpitalach kogo się da. W niektórych województwach skierowania wysyła się również lekarzom już nieżyjącym, niestety na razie odzew z ich strony jest żaden.