Zakochani wywiadowcy

Recenzja filmu: „Sprzymierzeni”, reż. Robert Zemeckis

22 listopada 2016

Brad Pitt i Marion Cotillard w głównych rolach Daniel Smith/Paramount Pictures / UIP

Rzecz jest o zdradzie i to podwójnej, ale interesującego materiału wystarcza ledwie na kilka finałowych minut.

Jak z ambitnego szpiegowskiego romansu uczynić kiczowisko? Twórcy „Sprzymierzonych” chyba za bardzo zapatrzyli się na „Casablankę”, zapominając, że współczesna wrażliwość źle znosi patos, a jeszcze gorzej brak dystansu. Zabójczo przystojny Brad Pitt i śliczna jak malowanie Marion Cotillard zostali w filmie Roberta Zemeckisa obsadzeni w rolach niezłomnych asów brytyjskiego i francuskiego wywiadu współpracujących ze sobą w czasie okupacji. Nie znając się wcześniej, mają przeprowadzić akcję likwidacji niemieckiego ambasadora – w Casablance właśnie.

Sprzymierzeni, reż. Robert Zemeckis, prod. USA, 100 min

Polityka 48.2016 (3087) z dnia 22.11.2016; Afisz. Premiery; s. 77

Oryginalny tytuł tekstu: "Zakochani wywiadowcy"

Janusz Wróblewski

Krytyk i publicysta z „Polityką” związany od 2001 r. Autor książek o tematyce filmowej. Ostatnio wydał „Reżyserów”, za którą otrzymał nagrodę ZAiKS-u im. K.T. Toeplitza. Wcześniej pracował m.in. w „Kinie”, „Życiu Warszawy”, „Machinie”. Przez wiele lat pełnił funkcję rzecznika prasowego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 90. kierował telewizyjnym Pegazem. Członek jury FIPRESCI m.in. na festiwalach w Cannes, Wenecji, Toronto. W 2005 r. odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.