Recenzja serialu: „Pacjent”, scen. Joel Fields, Joe Weisberg

„Pacjent” to kolejny po niedawnym „The Bear” serial uważnie przyglądający się męskiemu nieradzeniu sobie z emocjami.

Motyw złoczyńcy na kozetce u psychoterapeuty bywał już wykorzystywany w filmach i serialach, a temat seryjnych morderców powraca w różnych wariacjach i formatach w rosnącej z roku na rok liczbie produkcji. Joel Fields i Joe Weisberg – twórcy świetnego serialu szpiegowskiego „Zawód: Amerykanin” – połączyli oba wątki w opowieść o młodym seryjnym mordercy (Domhnall Gleeson), który pragnie okiełznać swój instynkt i w tym celu porywa i więzi renomowanego psychoterapeutę. Bo tylko w takiej, bezpiecznej dla siebie, sytuacji może się otworzyć. Zaś skonfrontowany z jego historią i swoim stanem zagrożenia życia psychoterapeuta (Steve Carell) przechodzi rodzaj autopsychoterapii. Choć z pozoru bohaterów wszystko dzieli, w historii terapeuty ważną sprawą są korzenie żydowskie i religia, w obu przypadkach chodzi o stosunki rodzinne, szczególnie: relację ojciec–syn, naznaczoną niezrozumieniem, rozczarowaniem, pogardą, klęską i poczuciem wstydu.

Pacjent (The Patient), twórcy: Joel Fields, Joe Weisberg, reż. Chris Long, 10 odc., Disney+, od 30 listopada