Piękny dodatek

Recenzja gry: „Nioh 2”

24 marca 2020

Chwila nieuwagi, a nasz wojownik padnie pokonany przez najsłabszego z wrogów.

Wracamy, jak w „Nioh” (2017 r.), do XVI-wiecznej Japonii z mitów, baśni i sennych mar. Tak jak w pierwszej odsłonie tej przygody, istotą zabawy jest walka z demonami pustoszącymi wioski i warownie. Miecze samurajskie, siekiery, kosy, młoty, włócznie, łuki, szurikeny, bomby – wybór broni i pancerzy jest gigantyczny, podobnie jak liczba opcji specjalizacji prowadzonej postaci i udoskonalania ekwipunku.

Nioh 2, Team Ninja, Sony, PlayStation 4

Polityka 13.2020 (3254) z dnia 24.03.2020; Afisz. Premiery; s. 72

Oryginalny tytuł tekstu: "Piękny dodatek"

gry wideo

Olaf Szewczyk

Dziennikarz – początkowo z przypadku, z czasem z przekonania. Publikował w „Gazecie Wyborczej” i „Kulturze” (piątkowym magazynie „Dziennika”), obecnie pisze do „Polityki”. Ostatnimi laty szefował działom naukowo-technologicznym „Przekroju” i „Wprost”. Współredaguje stronę JawneSny.pl poświęconą kulturze gier wideo. Chciałby zostać hakerem włamującym się w imię sprawiedliwości społecznej na konta dyrektorów światowych banków, ale – nad czym ubolewa – nie ma wystarczających umiejętności.