Recenzja książki: Wisława Szymborska, „Czarna piosenka”

Publikacja jest tylko zaglądaniem do laboratorium poetki, do którego ona sama najprawdopodobniej nie chciałaby nas wpuścić.

Tego tomu nie przygotowała Wisława Szymborska. Zbiór młodzieńczych wierszy z lat 1944–48, zatytułowany „Szycie sztandaru”, znaleziono w papierach po jej śmierci. Miał się on zresztą ukazać w Wydawnictwie a5, ale ostatecznie Fundacja Szymborskiej podpisała umowę ze Znakiem. Te wiersze zebrał jej mąż Adam Włodek w 1970 r., powyciągał je z czasopism, przepisał na maszynie, opatrzył datami i wręczył jako żartobliwy prezent na urodziny.

 

Wisława Szymborska, Czarna piosenka, Znak, Kraków 2014, s. 110

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.