Black Friday w „Polityce”

Rabaty na prenumeratę cyfrową do -50%

Subskrybuj
Książki

Samouk, nie samolub

Recenzja książki: Gerald Peary, „Quentin Tarantino. Rozmowy”

materiały prasowe
Tarantino mówi w sposób fascynujący. Bez zadęcia, szczerze, samokrytycznie – kocha kino, a nie siebie samego.

Kunszt opowiadania historii stał się zaginioną sztuką. Teraz zostały już tylko sytuacje” – mówi bohater wywiadów zebranych przez Geralda Peary’ego w tomie „Quentin Tarantino. Rozmowy”. W większości swoich wypowiedzi ten niezwykle utalentowany samouk skupia się właśnie na pisaniu. Jego wielbiciele dowiedzą się, jak bardzo ważne w pracy nad scenariuszem jest dla niego wzorowanie się na strukturach powieściowych – tu podpatrzy coś u autorów kryminałów, tam przeszczepi pomysł J.D. Salingera. Zaskakuje otwartością – chłonie i traktuje jako inspirację wszystko, włącznie z kinem klasy B i C. Wywiady przeprowadzane były przez różne osoby, więc – to jedyny mankament publikacji – trafia się na podobne odpowiedzi na te same pytania. Ale to nie odbiera przyjemności z lektury, bo Tarantino mówi w sposób fascynujący. Bez zadęcia, szczerze, samokrytycznie – kocha kino, a nie siebie samego.

 

Gerald Peary (red.), Quentin Tarantino. Rozmowy, przeł. Mariusz Berowski, Axis Mundi, Warszawa 2014, s. 304

Polityka 44.2014 (2982) z dnia 28.10.2014; Afisz. Premiery; s. 78
Oryginalny tytuł tekstu: "Samouk, nie samolub"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

Nauka

Autorzy artykułów naukowych zaskakująco często się mylą. I co z tego?

Badacze bardzo często przedstawiają odkrycia, wnioski z badań i efekty eksperymentów, które okazują się fałszywe. Nauka ma jednak wbudowane rozmaite mechanizmy ich korekty. I pozostaje najlepszym sposobem na zdobywanie rzetelnej wiedzy o świecie.

Rafał Zwolak
29.11.2023
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną