Recenzja książki: Jakub Nowak, „Nie w szczepionkę”

Rzeczywistość, za którą nie warto tęsknić, lecz jednocześnie nie chce się o niej zapomnieć.

Pod koniec lat 90. nastoletni Mikołaj błąka się po osiedlu, szukając matki, która – jak wierzy – zaginęła lub wpadła w kłopoty. W 2025 r. Siwa, doświadczona wokalistka punkowa, właśnie rozstała się ze swoim zespołem, zastanawia się, co będzie dalej. Tych dwoje łączy wspólna przeszłość, ekscytująca i zarazem całkiem zwyczajna. Jej sekrety autor odsłania bez pośpiechu, zagłębiając się w szarą atmosferę blokowiska. „Nie w szczepionkę” to piękna, chwilami przeszywająco smutna ballada o utraconej niewinności, o pamięci i niepamięci, o krótkim momencie, w którym już nie jesteśmy dzieciakami, lecz jeszcze nie staliśmy się dorośli (nawet jeśli wydaje nam się inaczej).

Jakub Nowak, Nie w szczepionkę, Wydawnictwo Powergraph, Warszawa 2025, s. 274