Trzeci Bach

Recenzja płyty: Piotr Anderszewski, „Bach, English Suites 1, 3&5”

9 grudnia 2014

Obcowanie z Bachem Anderszewskiego to zawsze wielka przyjemność.

Utwory Bacha, a zwłaszcza jego suity, to jeden ze znaków firmowych naszego wybitnego pianisty, jednego z pierwszych laureatów Paszportu POLITYKI. Często gra je na recitalach, a ponadto nagrał już z nimi dwie płyty: w 1999 r. (z piątą „Suitą francuską” i z „Uwerturą francuską”) i 2002 r. (z trzema Partitami). Na trzecią, z trzema „Suitami angielskimi”, trzeba było czekać aż 12 lat, mimo to słychać, że jest podjęciem tego samego tematu w innym miejscu.

Piotr Anderszewski, Bach, English Suites 1, 3&5, Warner Classics 2014

Polityka 50.2014 (2988) z dnia 09.12.2014; Afisz. Premiery; s. 84

Oryginalny tytuł tekstu: "Trzeci Bach"

Piotr Anderszewski

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.