Teatr 2013. Nominowani Jolanta Janiczak i Wiktor Rubin

Dramatopisarka i reżyser, para na scenie i w życiu. Razem pracują od 2007 roku. Twórców interesują biografie, zwłaszcza kobiet, które swoimi zachowaniami przekraczały ustalony porządek i konwencje.

Dramatopisarka i reżyser (Rubin to pseudonim artystyczny Pawła Wojtczuka), para na scenie i w życiu. Janiczak, urodzona w 1982 r. w Nowym Targu, jest absolwentką psychologii krakowskiego UJ. Rubin urodził się w 1978 r. w Siedlcach, jest absolwentem socjologii UJ i reżyserii krakowskiej PWST, studiował również filozofię. Razem pracują od 2007 r. Janiczak zajmowała się adaptacją tekstu i/lub opracowaniem dramaturgicznym spektakli reżyserowanych przez Rubina, m.in.: „Drugiego zabicia psa” Marka Hłaski w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, „Cząstek elementarnych” Michela Houellebecqua we wrocławskim Polskim, „Orgii” Piera Paolo Pasoliniego w gdańskim Teatrze Wybrzeże. Rubin reżyserował dramaty autorstwa Janiczak: „Joannę szaloną; Królową” i „Carycę Katarzynę” w Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach, „Ofelię” w Teatrze im. Horzycy w Toruniu, „Tak powiedział Michael J.” w gdańskim Wybrzeżu oraz „Karła, Downa i inne żywioły” w Teatrze Nowym w Łodzi. Twórców interesują biografie, szczególnie biografie kobiet, które swoimi zachowaniami przekraczały ustalony porządek i konwencje. Tworzą z nich estetyczne i myślowe kolaże, w których to, co prawdziwe, miesza się z tym, co domyślone, mnożą się perspektywy czasowe i postaci.

Janiczak swój pisarski styl charakteryzuje tak: „Mówię swoim językiem. Szczerym, dosadnym, fizycznym, żywym. Czasem wymiotującym”. Język jest dla niej „narzędziem rozmontowywania historii, rzeczywistości, różnych sposobów myślenia”. W nominacjach krytyków Janiczak została dostrzeżona przez Grzegorza Niziołka jako „autorka scenicznych fantazji na temat sławnych kobiet w historii, karkołomnych retoryczno-dramatycznych konstrukcji, w których mieszają się czasy, języki, doświadczenia” .