Osoby czytające wydania polityki

„Polityka” - prezent, który cieszy cały rok.

Pierwszy miesiąc prenumeraty tylko 11,90 zł!

Subskrybuj
Teatr

Paździerz i lycra

Recenzja spektaklu: „Król Ubu”, reż. Jan Klata

„Król Ubu”, reż. Jan Klata „Król Ubu”, reż. Jan Klata Beata Zawrzel / Reporter
Atrakcji wizualnych i muzycznych w spektaklu nie brakuje, wszystkie są jednak podobnej jakości – spod znaku wygłupu i oczywistości.

Z offu Kasia Stankiewicz wyśpiewuje „Widziałam orła cień...”, król Ubu (Zbigniew W. Kaleta) podnosi się z wyrka, patrzy w niebo, ale tylko obrywa orlim guanem. Takim oto obrazkiem g(r)ówniano-symbolicznym zaczyna się krakowska inscenizacja sztuki „Ubu król, czyli Polacy”, dzieła, w którym 16-letni Alfred Jarry, uczeń liceum w Rennes, odreagował pod koniec XIX w. godziny spędzone na lekcjach historii i literatury. W centrum sceny stoi polska wersja tronu z „Gry o tron”, czyli sedes w aureoli rur kanalizacyjnych. Królewska korona, o którą walczy z królem Wacławem Ubu, jest z baloników, a władza ogranicza się do dojenia podatników (dosłownie) i ciułania „fajnansów”. Wokół rozpościerają się rusztowania „Polski w budowie”, ustawione na paździerzowej podłodze, a symbolem aspiracji Polaków są uszyte z lycry, pstrokate stroje do biegania, spod których wyłażą – też namalowane – brudne tyłki.

Atrakcji wizualnych i muzycznych (autorem typowej dla Klaty ścieżki dźwiękowej, złożonej z przetworzonych przebojów, jest tym razem James Leyland Kirby) w spektaklu nie brakuje, wszystkie są jednak podobnej jakości – spod znaku wygłupu i oczywistości. Już diagnoza stanu polskiego państwa autorstwa eksministra Sienkiewicza („... i kamieni kupa”) brzmiała bardziej boleśnie, a do tego była bardziej zwięzła. Nużący, mimo wysiłków aktorów, ze świetnymi Kaletą i Pauliną Puślednik (Ubica) na czele, spektakl ratują dwie końcowe sceny. Do zestawu niezbyt świeżych żartów nieoczekiwanie dorzucają gorycz, stawiając pytanie o szanse polskiej ubulandii na wyrwanie się z fatum wiecznego paździerzu.

 

Alfred Jarry, Król Ubu, reż. Jan Klata, Stary Teatr w Krakowie

Polityka 44.2014 (2982) z dnia 28.10.2014; Afisz. Premiery; s. 77
Oryginalny tytuł tekstu: "Paździerz i lycra"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kultura

Mark Rothko w Paryżu. Mglisty twórca, który wykonał w swoim życiu kilka wolt

Przebojem ostatnich miesięcy jest ekspozycja Marka Rothki w paryskiej Fundacji Louis Vuitton, która spełnia przedśmiertne życzenie słynnego malarza.

Piotr Sarzyński
12.03.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną