Klata rozwija swoją wizję teatru popularnego, gdańskie „Trojanki” przypominają niedawnego poznańskiego „Wielkiego Fryderyka”. Znów mamy oczywiste prawdy pobrzękujące aktualnością, morze słów wygłaszanych m.in. przez gwiazdy (tam Jan Peszek, tu Dorota Kolak i Katarzyna Figura) i kilka efektownych scen – obrazów. Troja upadła, zwycięscy Grecy pod maską (także dosłownie, aktorzy noszą papierowe maski z wizerunkami antycznych Greków) wzniosłych słów dopuszczają się barbarzyńskich aktów przemocy. Jak w scenie, w której przemówienie o obowiązku oddania hołdu poległym bohaterom (Achillesowi) za pomocą ofiary z branki (świetna Magdalena Gorzelańczyk jako dumna królewna Poliksena) ilustruje zbiorowy gwałt na dziewczynie.
Trojanki, według sztuk Eurypidesa, reż. Jan Klata, Teatr Wybrzeże w Gdańsku