Teatr

Odczucie barw

Recenzja spektaklu: „Jadwiga”, reż. Anna Gryszkówna

„Jadwiga”, reż. Anna Gryszkówna „Jadwiga”, reż. Anna Gryszkówna Rafał Latoszek
Jest w tym poruszającym spektaklu miejsce na rozmowy z Władysławem Broniewskim i Mironem Białoszewskim, na podłogo-jogę oraz rzeczywistość PRL rodem z filmów Barei.

Po „Ocalonych”, rozgrywanym na najwyższych poziomach emocji hołdzie dla ofiar masowych gwałtów i mordów w obozie na Zieleniaku na warszawskiej Ochocie w 1944 r., Agnieszka Przepiórska potrzebowała nieco innej energii. Najnowszy monodram przynosi paletę jaśniejszych barw, choć, paradoksalnie, jego bohaterką jest osoba ociemniała. Życie Jadwigi Stańczakowej, z domu Strancman, opisanej przez jej wnuczkę Justynę Sobolewską w książce „Jadwiga. Opowieść o Stańczakowej”, zostało przecięte na pół. To przedwojenne było szczęśliwe: zieleń i słońce, kapelusze, sukienki i kawiarnie, wakacje w Sopotach i marzenia o karierze pisarskiej. Wojna przyniosła śmierć ukochanego brata, getto, ukrywanie się. I stopniową utratę wzroku.

Piotr Rowicki, Jadwiga, reż. Anna Gryszkówna, Mazowiecki Instytut Kultury w Warszawie

Polityka 24.2025 (3518) z dnia 10.06.2025; Afisz. Premiery; s. 79
Oryginalny tytuł tekstu: "Odczucie barw"
Reklama