Przejdź do treści
Reklama
Reklama
Wystawy

Powojenna sielanka

Recenzja wystawy: „Szczeliny wolności – sztuka polska w latach 1945–1948/1949”

Andrzej Wróblewski, „Rozstrzelanie z dziewięcioma postaciami”, gwasz na papierze, 1949 Andrzej Wróblewski, „Rozstrzelanie z dziewięcioma postaciami”, gwasz na papierze, 1949 Muzeum Narodowe w Poznaniu / materiały prasowe
W czasach gdy modne jest ekspozycyjne osadzanie twórczości w różnych pozaartystycznych kontekstach, poznańska wystawa nie wszystkim musi się podobać.

Ciekawe następstwo. Półtora roku temu otworzono w stołecznej Zachęcie wystawę „Zaraz po wojnie” poświęconą dokładnie temu samemu okresowi w polskiej sztuce, o którym teraz traktuje poznańska ekspozycja w Muzeum Narodowym. Choć równie obszerne, prezentują jednak zupełnie inne spojrzenie na tamte czasy. W Warszawie motywem przewodnim stało się uwikłanie sztuki w ideologię, politykę, życie społeczne i obyczajowe epoki oraz narastająca groza stalinizmu i socrealizmu. W Poznaniu tymczasem skupiono się wyłącznie na sztuce, niemal kompletnie ignorując wszelkie konteksty, dziejowe zawirowania i uwikłania.

Szczeliny wolności – sztuka polska w latach 1945–1948/1949, Muzeum Narodowe w Poznaniu, do 12 listopada

Polityka 33.2017 (3123) z dnia 15.08.2017; Afisz. Premiery; s. 73
Oryginalny tytuł tekstu: "Powojenna sielanka"
Reklama