Teatr ogromny

Recenzja wystawy: „Zmiana ustawienia. Polska scenografia teatralna i społeczna XX i XXI wieku”

29 października 2019

Makieta do spektaklu „Krzyczcie, Chiny!”, reż. Leon Schiller, scen. Andrzej Pronaszko, Teatr Nowe Ateneum, 1933 r. Marta Czujowska / materiały prasowe

Robert Rumas, artysta sztuk wizualnych i scenograf, stworzył wraz z zespołem wystawę monumentalną.

Robert Rumas, artysta sztuk wizualnych i scenograf, stworzył wraz z zespołem wystawę monumentalną. Nie mogło być inaczej, skoro na patrona polskiej myśli scenograficznej i teatralnej wybrał – jak najsłuszniej – Stanisława Wyspiańskiego, autora słynnej frazy „teatr mój widzę ogromny”. Za Wyspiańskim tak widział go Leon Schiller, twórca „teatru monumentalnego”, realizowanego na scenach w międzywojniu, a na placach i ulicach – do dziś.

Zmiana ustawienia. Polska scenografia teatralna i społeczna XX i XXI wieku, kurator Robert Rumas, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, do 19 stycznia 2020 r.

Polityka 44.2019 (3234) z dnia 29.10.2019; Afisz. Premiery; s. 77

Oryginalny tytuł tekstu: "Teatr ogromny"

Aneta Kyzioł

Studiowała Wiedzę o teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie i podyplomowe dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Publikowała w branżowej prasie teatralnej – w miesięcznikach „Teatr” i „Scena”. Od 2004 r. w „Polityce” w dziale kultury zajmuje się teatrem, serialami i kulturą młodych.