W nagrodę za pilne studiowanie w Krakowie Jan Matejko otrzymał stypendium na dalsze dokształcanie się w słynnej Akademii Monachijskiej. I właśnie wokół pobytu artysty w Bawarii Muzeum Narodowe w Krakowie przygotowało aż trzy wystawy. Dwie mniejsze (w domu Matejki) dotyczą jego osiągnięć i doświadczeń malarskich podczas oraz tuż po zakończeniu owego 10-miesięcznego wyjazdu. Ale największa i najbardziej okazała (gmach główny) koncentruje się na samym artystycznym fenomenie Monachium połowy XIX w. Na wystawie pokazano bowiem twórczość najwybitniejszych mistrzów i profesorów związanych z tamtejszą Akademią, a więc malarzy, przez których pracownie przewinęła się cała rzesza naszych twórców. Poza Matejką studiowali tam m.in. bracia Gierymscy, Grottger, Wyczółkowski, Chełmoński, Brandt, Boznańska, Kossak, Fałat... Monachijska uczelnia była konserwatywna, skupiona na malarstwie na wskroś realistycznym, o tematyce historycznej. Imponowała natomiast ogromną dbałością o warsztat i biegłość w posługiwaniu się pędzlem. I taka też jest krakowska wystawa; pełna dzieł niezwykle efektownych w formie i treści, perfekcyjnie wykonanych, pompatycznych, zanurzonych w przeszłych wydarzeniach. Z tą twórczością historia sztuki obeszła się dość bezwzględnie, marginalizując ją i dyskredytując. Ale to także dzieła, które nawet dziś robią na widzach duże wrażenie. Dlatego wystawie wróżę wielkie powodzenie.
Monachijskie malarstwo historyczne XIX w.,
Muzeum Narodowe w Krakowie, wystawa czynna do 3 czerwca.