Udział Jerzego Janowicza w finale turnieju ATP w Paryżu to jedna z największych sportowych sensacji tego roku na świecie. W tym sukcesie nie ma przypadku.
O takie bajki w zawodowym sporcie coraz trudniej. Swą nierzeczywistość Jerzy Janowicz tworzył nie tylko pokonując w paryskim turnieju kolejnych rywali z czołówki światowego rankingu, ale też kiedy z emocji i szczęścia nie dojadał, nie dosypiał, przesiadywał przed komputerem do późnej nocy, a potem grał w kolejnych rundach tak, jak lubi najbardziej – na swoich warunkach. Aż do finału, w którym jego paliwo się wypaliło.
Wyczyn Janowicza jest niebywały, bo zdarzył się w prestiżowym turnieju, gdzie podział łupów z grubsza odpowiada rankingowej hierarchii.
Polityka
45.2012
(2882) z dnia 07.11.2012;
Ludzie i style;
s. 108
Oryginalny tytuł tekstu: "Wysoki lot Jerzyka"
