Jeszcze kilkanaście miesięcy temu szerszej publiczności poza Półwyspem Apenińskim znana była przede wszystkim dzięki mężczyznom, którzy odegrali w jej życiu istotne role. Córka wybitnego włoskiego reżysera Dario Argento i partnerka amerykańskiego kucharza Anthony’ego Bourdaina miała na swoim koncie wprawdzie szereg udanych produkcji filmowych, m.in. znakomite dramaty „Przyjaciółki od serca” (1992 r.) i „Towarzyszka podróży” z (1996 r.), ale poza Włochami zaistniała tylko w średniej jakości hollywoodzkich filmach akcji, jak „xXx” (2002 r.) czy „Ziemia żywych trupów” (2006 r.). W ostatnich latach coraz rzadziej pokazywała się na srebrnym ekranie, realizując projekty reżyserskie i producenckie. Fanom w kraju przypomniała się też jako jurorka w najnowszej edycji włoskiej odsłony „X Factora”.
Argento na czele #MeToo
Aż nadszedł październik 2017 r. i słynny wywiad z Ronanem Farrowem dla magazynu „New Yorker”, w którym opowiedziała o molestowaniu seksualnym, którego doświadczyła w latach 90. ze strony magnata kina amerykańskiego, wpływowego producenta Harveya Weinsteina. Dalszy ciąg tej historii jest już doskonale znany. W ślad za Asią poszła cała falanga gwiazd kina, co doprowadziło do wykluczenia Weinsteina z Amerykańskiej Akademii Filmowej i pogrzebało kariery kilkunastu innych protagonistów show-biznesu za oceanem. Najważniejszym skutkiem opowieści Argento było jednak powstanie prawdziwie globalnego ruchu, nazwanego #MeToo od hasztagu używanego przez kolejne osoby opowiadające o swoich doświadczeniach.