Hollywoodzki producent Harvey Weinstein usłyszał wyrok 23 lat więzienia. Co z innymi niesławnymi bohaterami akcji #MeToo?
Doprowadzenie do skazania i uwięzienia amerykańskiego producenta filmowego to owoc ogromnego wysiłku, wyrzeczeń i psychicznych kosztów poniesionych przez ponad setkę kobiet.
Klasyczna powieść Herberta George’a Wellsa posłużyła jako punkt wyjścia dla kina grozy czasów #MeToo.
Seksistowski, napastliwy, niesmaczny. Taki wywiad Romana Praszyńskiego z Anną Marią Sieklucką opublikowała „Viva!”. Sam dziennikarz tłumaczył się, że działał zgodnie z konwencją.
Weinsteinowi zależało na tym, aby broniła go kobieta. Jego adwokatką jest Donna Rotunno. Twierdzi, że kiedy kobietę przepytuje kobieta, ława przysięgłych widzi nie przesłuchanie, lecz „rozmowę”.
W kulturalnym podkaście tygodnika „Polityka” rozmawiamy o długim śladzie, jaki w filmach i serialach zostawiła akcja #MeToo. A przede wszystkim – o portretach Rogera Ailesa, przez lata molestującego podwładne szefa stacji Fox News.
Organizują warsztaty, powołują komisje, angażują studentów. Naukowczynie mają różne sposoby na walkę z uczelnianą dyskryminacją, wszystkie jednak przyznają: problem jest i to duży. A minister Gowin nie rzuci im koła ratunkowego.
Tuż przed premierą najnowszego filmu pod adresem Romana Polańskiego padło kolejne oskarżenie o gwałt. Reżyser zdecydował się przyjąć chyba najgorszą możliwą linię obrony.
Pierwszą ofiarą zaostrzonych purytańskich reguł dotyczących stosunków męsko-damskich w Kongresie stała się biseksualna Katie Hill.
Henryk Jacek Schoen miał dotykać, całować, lizać po twarzy, „erotycznie” jęczeć i składać seksualne propozycje pracownicom Teatru Bagatela. Aktorki, reżyserki i pracowniczka biura opisały swoje zarzuty w piśmie do prezydenta Krakowa.