Ma ponad tysiąc kilometrów długości, a jej dorzecze zajmuje ponad połowę Polski. Ale przez lata Polacy odwrócili się od swojej największej rzeki. Dzięki temu dziś to prawdziwy skarb: ostatnia tak duża, półnaturalna rzeka w Europie. Jej najdzikszy odcinek płynie przez Mazowsze.
Prawisła i jej dolina kształtowały się podczas ostatniego zlodowacenia – 115–20 tys. lat temu. Gdy lądolód skandynawski osiągnął swój maksymalny zasięg, jego czoło biegło od Zielonej Góry, przez Konin, Płock, Niedzicę, na wschód. Wisła, napotykając tę przeszkodę, skręcała na zachód. Płynęła przez dzisiejsze Niemcy i uchodziła do Morza Północnego. Osiągała wtedy miejscami szerokość 18 km. Pamiątką po tym czasie jest ostry zakręt rzeki na zachód powyżej Warszawy, a także wydmy i bagna Puszczy Kampinoskiej, niegdyś część pradoliny Wisły.
Polityka
33.2019
(3223) z dnia 12.08.2019;
Ludzie i style;
s. 80
Oryginalny tytuł tekstu: "Czysta ojczysta"
