Pamięta wszystko. Jakby to było wczoraj. Miał 17 lat. Lato, wakacje, upał, jezioro. Znajomi i pełen luz. Skoczył do wody. Próbował wypłynąć. Wynurzał się, machał rękami, krzyczał i znowu znikał. – Nie raz tak się wygłupialiśmy – opowiada Tomasz Biduś (42). – Tym razem nie udawałem, ale znajomi byli przekonani, że to zabawa. Dopiero gdy na dłuższy czas zniknął, koleżanka zorientowała się, że coś jest nie tak. Wyciągnęli go, ułożyli na brzegu. Nie mógł się ruszyć. Wezwali karetkę.
Kiedy Sebastiana Lutego wyłowiono z wody, był już siny. W drodze do szpitala ustawała akcja serca. Pół godziny wcześniej był szczęśliwym 26-latkiem. Dopiero co przeprowadził się z Warszawy na Hawaje. Poszedł z dziewczyną na plażę, chciał się wykąpać. Wszedł do oceanu, dał nura w wodę, uderzył głową w muldę piasku. – Fajnie byłoby opowiadać, że skakałem z klifu czy robiłem niesamowite ewolucje na kicie. Ale tak nie było – mówi Sebastian.
Szymon Klimza ma 32 lata, mieszka na Śląsku. Skończył studia górnicze, przez dwa lata pracował na kopalni. Pod ziemią. Na nartach jeździł od dziecka. Ścigał się też na motocyklu, crossie. Z kolegami robili salta, trenowali parkury. Zawsze lubił sport i związane z nim ryzyko. Sześć lat temu pojechał ze znajomymi na tydzień na narty do Włoch. Był fajny snowpark. Poszli poskakać. – Spadłem na plecy podczas nieudanej ewolucji. Tego, jak leciałem do szpitala helikopterem, nie pamiętam. Badania i od razu na stół.
Operacja Adama Czeladzkiego (52 lata) zaczęła się o 17, skończyła o 5 rano. Na mistrzostwach Polski w Grudziądzu podczas lądowania walnął w ziemię przy prędkości 156 km/h. Cud, że przeżył. I że wyjmował go kolega, chirurg, który nie dopuścił do wtórnych uszkodzeń.