Receptury różnią się niuansami, podobnie jak nasz polski bigos. Co dom, to inne dodatki i przyprawy. Najpopularniejsze ragoût pochodzi z Bolonii i nazywane jest powszechnie sosem bolońskim. Prawdziwe ragoût ma kilka ważnych cech. Powinno być bardzo gęste, dość tłuste, treściwe i pełne umami. W bezmięsnej wersji też znajdują się ważne dla ragoût składniki, czyli oliwa, cebula, seler naciowy, marchewka, wino, liście laurowe i składnik z białkiem. Ja postawiłam na dwa źródła białka. Pierwszy to czerwona soczewica, która rozpada się podczas gotowania i pięknie zagęszcza całą potrawę. Drugi to biała fasola. Najlepiej sprawdzą się duże odmiany, np. fasola wrzawska, której ekologiczne uprawy posiadają certyfikat Chroniona Nazwa Pochodzenia. Biała fasola jest pożywna i pięknie się prezentuje otulona gęstym sosem.
Takie ragoût nie tylko otuli fasolę, ale i nas. Bo to danie idealne na obecną porę roku. Kocyk na nasze brzuszki. Rozgrzewające, pożywne i sezonowe. Bo chociaż o samopoczucie należy dbać cały rok, to jesienią organizm potrzebuje nieco więcej uwagi i miłości. A tę miłość możemy znaleźć także w tym, co jemy. Jesienią na naszych stołach cały czas powinny królować lokalne warzywa. A jest ich wiele.
Jesień oczywiście kojarzy się z dynią (z powodzeniem można ją dodać do ragoût), ale to najlepszy sezon też na chrupiące marchewki. Najlepsze są te z ziemi. Szukaj na ryneczku grubych marchewek umazanych błotkiem. To znaczy, że są lokalne i nie przyjechały z wielkiej hurtowni. Takie umorusane marchewki można też dłużej przechowywać. Marchewki z ziemi najlepiej przechowywać w piasku. Wtedy mogą nawet przezimować. Te z marketów są wcześniej czyszczone i ich świeżość nie jest już tak długa. Drugim sposobem przechowywania marchewek (w szczególności wcześniej umytych) jest pojemnik z zimną wodą.