Czy Czerwony Las zabija Rosjan?

Od kilku dni w sieci ukazują się doniesienia o tym, że rosyjscy żołnierze, którzy okupowali teren wokół elektrowni w Czarnobylu, i to już na samym wstępie wojny, teraz cierpią na chorobę popromienną, a nawet – że jeden zmarł z powodu napromieniowania.

Swoją drogą, należałoby im się, bo po co się pchali na Ukrainę i po co prowadzili ciężkie roboty ziemne, umocnieniowe, w Czerwonym Lesie wokół elektrowni, w tzw. Czarnobylskiej Strefie Zamkniętej? Jednak te doniesienia są prawdopodobnie – delikatnie mówiąc – przesadzone. W okolicy elektrowni jądrowej, która od lat jest przykryta gigantyczną kopułą mającą zatrzymać wszelkie produkty rozpadu radioaktywnego, nie ma dawek promieniowania tak silnych, by zagrażały życiu człowieka w sytuacji krótkiego, kilku- lub kilkunastodniowego okresu przebywania. Nawet w najbardziej skażonym obecnie radioaktywnie obszarze na ziemi, czyli we wspomnianym Czerwonym Lesie rozpościerającym się wokół elektrowni Czarnobyl na obszarze 10 km kw.

Notabene nazwa „Czerwony Las” wzięła się stąd, że po katastrofie w 1986 r. miejscowy las został bardzo napromieniowany i wszystkie drzewa przybrały rdzawo-czerwoną barwę i obumarły. Sporą część drzew tego nieszczęsnego lasu udało się wyciąć i zakopać pod ziemią, ale nie wszystkie. Do dzisiaj dużo ich pozostało i stanowią zatrważające, naturalne świadectwo największej katastrofy atomowej na ziemi. Ale wróćmy do popromiennych chorób ruskich sałdatów.

Choroba popromienna. Czy Rosjanie mogli już na nią zapaść?

Otóż ostra choroba popromienna zaczyna się u ludzi, którzy przyjęli na całe ciało dawkę jednego siwerta (1 Sv) w krótkim czasie, kilkunastu lub 20–30 godz. Siwert to jednostka wyrażająca ilość energii promieniowania pochłoniętego przez żywą tkankę w relacji do skutków biologicznych, które to promieniowanie wywołuje.