Kto z nas nie czytał listy dowodów, że żyje w XXI w.? Z tego internetowego żartu śmieli się chyba wszyscy, którzy odkryli, że i oni, wstając w nocy, sprawdzają przy okazji, czy nie dostali jakiegoś maila, a nowy dzień zaczynają od wizyty w internecie. Wpadają w panikę, orientując się, że wyszli z domu bez telefonu, w którym mają zapisanych 15 numerów do czterech członków rodziny. Do zakupu gotówkowego muszą się przygotować, bo tak się przyzwyczaili do płacenia kartami, że nawet domową mikrofalówkę usiłowali kiedyś uruchomić za pomocą kodu PIN.
Przesada? Chyba niewielka. Stajemy się coraz bardziej obywatelami cyfrowego świata. I nie ma co zaprzeczać, bo dowody zostawiamy na każdym kroku. Można je znaleźć w naszym komputerze, smartfonie, w systemie dostawcy internetu, na serwerach Google, Microsoftu, Apple, Facebooka. Każda strona internetowa nas rozpoznaje i rejestruje naszą aktywność.
Wszyscy są nas strasznie ciekawi – bankowcy, handlowcy, usługodawcy. Ile mamy lat, gdzie pracujemy, jak mieszkamy, ile zarabiamy, ile wydajemy, jakie robimy zakupy? Nasz telefon wie niemało i po kryjomu dzieli się informacjami, nawet nas o tym nie uprzedzając. Google obserwuje, czego chcemy się dowiedzieć za pomocą jego wyszukiwarki i o czym piszemy w mailach. Jeśli mamy włączony GPS i korzystamy z map, wie, gdzie jesteśmy teraz i gdzie byliśmy wczoraj. Może przewidzieć, gdzie i kiedy będziemy jutro.
Pokaż mi swoje lajki…
Przez to, że nasze życie społeczne przenosi się ze świata realnego do cyfrowego i większość kontaktów utrzymujemy za pośrednictwem Facebooka, amerykański koncern ma szansę poznać nas lepiej niż własna rodzina.