Wystarczy nie kraść – słynna recepta premier/wicepremier (niepotrzebne skreślić) Beaty Szydło na rozwój gospodarczy przestała chyba działać. Opłata emisyjna jest kolejnym podatkiem uchwalanym przez Sejm w tej kadencji, choć były obietnice, że nowych podatków wprowadzać nie ma potrzeby. Niektóre można nawet obniżyć, jak choćby VAT, powracając do 22 proc. Jedynie banki i hipermarkety miały doczekać się dodatkowych obciążeń.
Kreatywna polityka fiskalna
Ten zakaz tworzenia nowych podatków zmusza autorów kolejnych pomysłów fiskalnych do kombinowania z nazwami. Tak jak z trzecim progiem podatkowym PIT dla najbogatszych, który zyskał nazwę daniny solidarnościowej na niepełnosprawnych.
Czytaj także w najnowszym numerze POLITYKI: Paliwo dla bogaczy
Na tej samej zasadzie nowy podatek paliwowy to będzie opłata emisyjna. Teoretycznie na walkę ze smogiem i rozwój transportu niskoemisyjnego. Gdyby rzeczywiście na ten cel poszły pieniądze, byłoby może nie najgorzej. Ale w takie deklaracje trudno uwierzyć. Opłata paliwowa też teoretycznie ma iść na budowę dróg i linii kolejowych, ale jak się okazuje – nie wszystko trafia na konto Krajowego Funduszu Drogowego. Część pieniędzy gdzieś się rozchodzi. Dlatego podobnie może być w przypadku uchwalonej opłaty emisyjnej. Na jakie cele zostanie wykorzystana?
Podatek paliwowy bis
To już drugie w tej kadencji podejście PiS do podatku paliwowego. Poprzednie miało miejsce rok temu. Posłowie chcieli przeprowadzić w Sejmie ustawę, dokładając do każdego litra 0,25 zł opłaty drogowej. Teoretycznie pieniądze miały iść na budowę dróg lokalnych. Ale nie poszły, bo ustawa wzbudziła takie niezadowolenie suwerena, że prezes Kaczyński nacisnął na pedał hamulca i sejmowa machina legislacyjna zatrzymała się w miejscu. Gwiazdą tamtych dni okazał się najmłodszy poseł PiS Łukasz Rzepecki, który zapowiedział, że zagłosuje przeciw, i wezwał kolegów, by postąpili podobnie. Teraz prezes nie mógł nacisnąć na hamulec, bo ma chorą nogę i leży w szpitalu.
Kierowcy zapłacą, koncerny wyjdą na swoje
Parcie PiS do wprowadzania kolejnych podatków świadczy o tym, że rządzący już zorientowali się z grubsza, jak działa państwowa kasa. Jak nie napełnisz, to nie wydasz. Wcześniej wydawało się im, że to worek bez dna: każdemu można dać i jeszcze zostanie. Tymczasem mechanizm jest prosty. Żeby jednemu dać, innemu trzeba zabrać. Tym razem padło na kierowców, co potencjalnie niesie ze sobą niebezpieczeństwo, bo dziś najbardziej od samochodów uzależnieni są ludzie stosunkowo słabo zarabiający. Każdy może sobie dziś pozwolić na samochód, zwykle kilkunastoletni, używany, ale z pokryciem kosztów eksploatacji może mieć problem. A własnego auta nie ma czym zastąpić, bo na wsiach i w małych miasteczkach to często jedyny środek transportu. Tymczasem dla bogatych mieszczuchów dodatkowe 10 groszy nie będzie problemem, zwłaszcza że duża część samochodów osobowych jest zarejestrowana na firmy i paliwo można sobie wrzucić w koszty.
Czytaj także: Jak tanio jeździć? Alternatywy cztery
Minister Krzysztof Tchórzewski obiecał, że opłata nie wpłynie na wzrost cen paliwa, bo on załatwił z prezesami Orlenu i Lotosu, że oni ten podatek wezmą na siebie. Czyli z kas koncernów, a nie z naszych kieszeni, popłynie do budżetu 1,7 mld zł. Trudno traktować taką deklarację poważnie, bo gdyby to Orlen i Lotos miały płacić opłatę emisyjną, można byłoby ustawowo producentów obciążyć takim ciężarem, a nie kierowców. Zresztą i tak koniec końców to oni zapłacą. Jeśli nie przy dystrybutorze, to w dowolnym innym miejscu stacji paliw. Koncerny i tak wyjdą na swoje.
Czytaj także: Po co to GieEmO – paliwo w tytoniu