Nazwał się Matthew Lambert. Lambert to imię z bierzmowania, a Matthew to po angielsku polski Mateusz. Rocznik 1990. W laptopie kolekcjonuje fotosy przegranych w branży (terapeutycznie?). Same top nazwiska.
Fotos: Ana Carolina Reston, lat 21, Brazylijka, robiła najważniejsze pokazy. W przeddzień wyjazdu do Paryża zmarła z głodu. Fotos: Brian Bianchini, najwyższa półka na wybiegach, klata, no, Jamesa Deana. Dopiero za czwartym razem udało mu się skutecznie umrzeć. Fotos: Gia Carangi, ikona szczęścia. Zmarła na HIV w 1986 r. Trafiła na pechową strzykawkę. Dziś podczas pokazów już nie ma średniowiecza, weszła tzw. biała dieta, nieinwazyjna kokaina, która zmniejsza łaknienie, wyzwala ruchy, dodaje oczom blasku. Tańsza wersja to efedryny w dużych ilościach. Zawierają je syropy na kaszel. Fotos: Rusłana Korszunowa, rysy wycenione przez branżę wysoko – jako rysy przyszłości. Łzawa historia. Wysyłała pieniądze biednej mamie do Kazachstanu, ale nie potrafiła przytulać się z ważnymi ludźmi. Trzy dni przed 21 urodzinami skoczyła z dziewiątego piętra. Napisała na Facebooku: Myślcie, co chcecie, jestem złą kurwą. Do dziś małolaty komentują ten wpis: Jak ona mogła, przecież robiła TAKIE okładki?
A teraz fotosy samego Matthew. Te w sportowym entourage’u wisiały w centrach handlowych na billboardach. Tamte – robione przez Piotra Porębskiego, dużą rybę w segmencie okładek modowych magazynów. Tu – barokowa sesja Joanny Kustry z Krakowa. W obiektywie Wojciecha Rudzkiego Matthew w wersji elegancja casual.
Łzawa historia: chciał być kimś, żeby ten świat go zapamiętał. W podstawówce jeszcze nie miał zewnętrznych warunków, więc zdobywał popularność, zbierając podpisy, żeby koni nie wywozić na rzeź.