Jest mnóstwo sposobów na poradzenie sobie z gorszym nastrojem. Dobra książka i kubek zielonej herbaty, kino z przyjaciółką, czas spędzony z pupilem, kolacja w ulubionej restauracji z partnerem czy partnerką. Ale żaden z nich nie działa na depresję. Wiem, co mówię, bo na zaburzenia depresyjno-lękowe leczę się już od kilku lat. „Weź się w garść”, „Wyjdź z domu, zrób coś”, „Wcale nie jesteś chora”, „To zwykłe lenistwo, weź się za robotę” – te i podobne rady życzliwych słyszałam wielokrotnie. Żadna z nich mi nie pomogła, wręcz przeciwnie.
Równie krzywdzące jest rozprawianie się nad jesienną depresją, która po prostu nie istnieje. Chwilowy smutek, gorszy dzień, niezadowolenie związane z pogodą za oknem, końcem lata, coraz krótszymi dniami, zimnem – to zwykła chandra.
Czytaj także: 15 prostych rad na jesienną chandrę
Depresja smakuje jak popiół
Depresja to coś więcej niż smutek. To ciągłe zmęczenie, niemożność wykonania podstawowych czynności, różnego rodzaju lęki, zaburzenia odżywiania, niska samoocena, problemy z koncentracją i pamięcią, często wręcz fizyczny ból. Na to nie pomoże ulubiona pizza i Netflix.
„Smakuje jak popiół” – mówi bohaterka filmu „Melancholia”, kiedy rodzina przyrządza jej ulubione danie. W tym filmie Lars von Trier próbował pokazać, czym jest depresja, z którą sam się w tym czasie zmagał. Ciekawe, co by poczuł, słysząc od znajomego, że z powodu gorszej pogody właśnie przeżywa jesienną depresję.
Specjaliści nie mają wątpliwości, że nazywanie w ten sposób gorszego nastroju jest krzywdzące dla chorych. – Słowo „depresja” weszło do języka potocznego. Mówimy: „Jaka brzydka pogoda, mam taką depresję”. I możemy tym zrobić wiele złego. Przyczynić się do tego, że osoby, które rzeczywiście zmagają się z tą chorobą, są bagatelizowane – mówi prof. Dominika Dudek, prezeska Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.
Bo skoro jesienią każdy ma gorszy nastrój, to chyba nie ma z czego robić tragedii, prawda? Prof. Dudek uczula, abyśmy nasz nastrój, który z pewnością może się pogorszyć wraz z końcem lata, nazywali chandrą czy też smutkiem. A kiedy zamieniają się one w coś poważnego?
Czytaj także: Nie ma ludzi zawsze szczęśliwych
Depresja sezonowa – nietypowe objawy
Jesiennej depresji nie ma, ale jest za to depresja sezonowa. Chociaż najczęściej dotyczy ona okresu jesienno-zimowego, epizody depresyjne pojawiają się także wiosną. O sezonowej depresji można mówić wtedy, kiedy epizody powtórzyły się już kilka razy w określonej porze roku.
Czym się różni depresja sezonowa od klasycznej? – Jest to epizod depresyjny, który rozpoznaje się dokładnie tak, jak każdy inny. Niepokojące objawy utrzymują się przez co najmniej dwa tygodnie i w istotny sposób upośledzają funkcjonowanie człowieka – zaznacza prof. Dudek.
Depresja sezonowa nazywana jest atypową, bo pacjenci często zmagają się z objawami innymi niż te przy klasycznej depresji. Zamiast bezsenności pojawia się u nich nadmierna senność. Mają zwiększony apetyt, przez co tyją, zwiększa się także ich wrażliwość na odrzucenie społeczne, gorzej radzą sobie z krytyką.
Jeśli zauważycie u siebie niepokojące objawy, utrzymujące się już od dłuższego czasu i w znaczący sposób obniżające jakość waszego życia, nie bójcie się skonsultować ze specjalistą. Depresja to poważna choroba, która wymaga leczenia.
Czytaj także: Dlaczego nie lubimy jesieni?