Donbas: Taktyka zamiast strategii
Co Ukraina może jeszcze zrobić, żeby przyciągnąć do siebie Donbas?
Artykuł ukazał się w wydaniu internetowym dwumiesięcznika „Nowa Europa Wschodnia”.
Operacja antyterrorystyczna na Donbasie trwa już trzeci rok i nikt nie odważy się wróżyć, kiedy się zakończy. Kijów już dziś może jednak podjąć kroki na rzecz reintegracji kraju.
Ukraińskie władze nie zdecydowały się na wprowadzenie na Donbasie stanu wojennego. Kwestia ta elektryzuje nad Dnieprem wielu polityków, którzy chętnie ją podnoszą. Trudno jednak nie zgodzić się z tym, że wiosną 2014 roku nie było politycznych ani prawnych przesłanek, aby ogłosić stan wojenny w zapalnym regionie. Później, w sierpniu owego roku, zbrojna interwencja Rosji uniemożliwiała Ukrainie sięgnięcie po tradycyjne instrumenty prawa międzynarodowego – Kijów musiałby wypowiedzieć Moskwie wojnę, a do tego ani on, ani Zachód nie byli gotowi.
To prawda, na przestrzeni ostatnich przeszło dwóch lat, które minęły od zakończenia walk o Debalcewe i wypracowania mińskich porozumień (to specyficzny przykład hybrydowej dyplomacji) intensywność walk na wschodzie kraju spadła. Mińsk-2 jest jednak martwy.
Niemcy i Francja nie opuszczą mińskiego formatu rozmów
Nie dziwi to zresztą: o ile Paryż, Berlin i Kijów starają się, aby wypełnić jego postanowienia, o tyle Moskwa uważa się raczej za gwaranta niż adresata porozumień. Dziś Niemcy i Francja nie zamierzają opuszczać mińskiego formatu rozmów – nie zważając na jego nieefektywność. Europejscy liderzy nie mogą przyznać, że nie posiadają instrumentów pozwalających im efektywnie wpływać na Rosję i rozwiązać największy wojskowy konflikt w Europie na przestrzeni ostatnich dwóch dekad.
Aby w pełni zrozumieć sytuację wokół możliwej reintegracji separatystycznego regionu z Ukrainą, należy pochylić się nad kilkoma aspektami.