Chiny znikających ministrów
Chiny znikających ministrów. Czyżby turbulencje w kierownictwie?
Amerykański ambasador w Japonii Rahm Emanuel mało dyplomatycznie porównał sytuację w Pekinie do kryminału Agathy Christie: najpierw zniknął z życia publicznego chiński minister spraw zagranicznych Qin Gang, później dwaj wysokiej rangi dowódcy sił rakietowych, a teraz sam minister obrony Li Shangfu. Nie pokazał się od trzech tygodni, odwołane zostały jego ważne spotkania, ze względu na stan zdrowia, jak podano. Podobnie tłumaczono wcześniej nieobecność ministra Qina, zanim po kilku tygodniach, bez podania przyczyny, został oficjalnie odwołany. I ślad po nim zaginął. Ministra Li czeka zapewne podobny los, według „Financial Times” przebywa w areszcie domowym i ciążą na nim zarzuty korupcji. Mają dotyczyć okresu, kiedy po 2017 r. odpowiadał za zakupy dla armii, a wcześniej dowodził siłami strategicznymi, które nadzorowały modernizację wojska i inwestycje kosmiczne.
Obaj ministrowie to postaci wysoko postawione w partyjno-rządowej hierarchii, należące do ścisłej pięcioosobowej Rady Państwa, najwyższego organu władzy wykonawczej. Obaj awansowali niedawno, jeden w grudniu, drugi w marcu, i niewątpliwie byli faworytami przewodniczącego Xi Jinpinga. I tu zaczynają się kłopoty, bo te dwie dymisje obciążają także jego i podważają autorytet. Xi, od pierwszej swojej prezydenckiej kadencji – teraz pełni nadprogramową trzecią – walkę z korupcją uznał za jedno z najważniejszych zadań. Teraz okazało się, że korupcja dotyka też wyjątkowo tajemniczych szczytów chińskiej władzy.
Stąd tyle spekulacji i niesprawdzalnych przecieków. Wielu poważnych analiz doczekał się fakt, że Xi na szczycie BRICS w Johannesburgu nie wygłosił głównego przemówienia, co niespotykane (zrobił to za niego minister handlu), zaś na szczycie G20 w Delhi w ogóle się nie pojawił, choć zawsze był, nie jedzie też na sesję ONZ do Nowego Jorku.