Wiele lat temu Chiny zarzuciły wędkę, oferując światu swoje tanie fabryki, siłę roboczą i środowisko naturalne, sprzedając za bezcen surowce, komponenty i podzespoły. Świat połknął haczyk i dziś czuje, jak żyłka się napina. Uda nam się zerwać?
Władze Hongkongu wykorzystują nowe technologie, żeby namierzyć i ukarać demonstrantów. Ale to broń obosieczna. Walka, choć nierówna, chwilami przypomina grę protestujących z władzą i policją.
Po Chinach kolejne kraje w Azji chcą ograniczać import śmieci z bogatych państw.
1 sierpnia prezydent USA Donald Trump ogłosił wprowadzenie od września nowych ceł na chińskie towary. Chiny odpowiedziały osłabieniem kursu juana, za co zostały okrzyknięte „manipulatorem walutowym”. Wojna handlowa między USA a Chinami wybuchła z nową siłą.
Show skradli Donald Trump i Władimir Putin do spółki z liderem komunistycznych Chin, przewodniczącym Xi.
W okresie przejściowym, który ma trwać do 2047 r., obowiązuje zasada „jedno państwo, dwa systemy”. Reszta Chin Ludowych rządzona jest dyktatorsko przez komunistów według zasad socjalizmu o chińskiej specyfice, Hongkong zaś cieszy się kapitalizmem i demokracją.
W nocy z 3 na 4 czerwca 1989 r. czołgi i transportery opancerzone Armii Ludowo-Wyzwoleńczej Chińskiej Republiki Ludowej wjechały na największy plac Pekinu – Tian’anmen, by krwawo rozprawić się z protestującymi tam od kilku tygodni studentami. Ujawnione po 30 latach zdjęcia uczestnika protestów i naocznego świadka są przejmującym świadectwem tamtych wydarzeń.
Twardogłowi bali się, że jeśli się wycofamy, nie będą już mieli pretekstu, żeby nas zniszczyć. Więc wysłali czołgi – mówi Youcan Wang, chiński opozycjonista, przywódca ruchu studenckiego z 1989 r.
Do wielomiliardowych pożyczek i transportów z pomocą humanitarną z Pekinu dochodzi nieoficjalna oferta międzynarodowego mecenatu. Ktokolwiek wyjdzie zwycięsko z dwuwładzy w Caracas, zacieśni współpracę z Państwem Środka.