Największe kryzysy humanitarne na świecie dotykają obecnie Sudan, Strefę Gazy i Demokratyczną Republikę Konga. Przyczyną ich dramatu są walki zbrojne. Do tego w Sudanie, jak uznaje Organizacja Narodów Zjednoczonych, panuje głód, rezultat szeregu konfliktów trapiących kraj od początku stulecia. W tym starć najnowszych, toczonych w ramach trwającej od ponad dwóch lat wojny domowej.
Wybuchła w kwietniu 2023 r. Zgięły w niej co najmniej dziesiątki tysięcy osób. 13 mln Sudańczyków opuściło swoje domy. Blisko 4 mln uciekło za granice, przede wszystkim do Czadu, Etiopii i Sudanu Płd. Obie strony, czyli rząd i zbuntowane siły paramilitarne, dopuszczają się bezlitosnych zbrodni, czystek etnicznych, niewyobrażalnej przemocy. Także seksualnej – ofiarami gwałtów padają już pięcioletnie dziewczynki. Oblegają miasta i obozy dla uchodźców, ostrzeliwują i grabią szpitale i placówki medyczne. Szczególnie trudna sytuacja panuje w Darfurze, regionie zdewastowanym kilkunastoletnią kampanią, którą rząd w Chartumie, kosztem 300 tys. ofiar śmiertelnych, bezwzględnie wymierzył miejscowym separatystom.
Odległość, malaria, cholera
Jak każdej wiosny, także i teraz Sudan stoi u progu przednówka. Kończy się pora sucha i skromne zapasy z zeszłorocznych zbiorów. Lada moment zacznie się pora deszczowa. – Potrwa do przełomu października i listopada – mówi Samuel Sileshi, szef darfurskiej misji Lekarzy bez Granic, MSF. Organizacji głośno upominającej się o los Sudanu, pracującej tam od 1979 r., obecnie działającej w 11 z 18 sudańskich stanów. MSF wspierają szpitale i placówki medyczne, zajmują się też dystrybucją pomocy humanitarnej.