Jak uzasadniono, María Corina Machado została laureatką pokojowego Nobla za niestrudzoną pracę na rzecz praw demokratycznych narodu wenezuelskiego i walkę o sprawiedliwe i pokojowe przejście od dyktatury do demokracji. Podkreślono, że nagrodę zdobywa kobieta, która „podtrzymuje płomień demokracji w obliczu narastającej ciemności”, a także „uosabia nadzieję na inną przyszłość, w której podstawowe prawa obywateli są chronione, a ich głosy są słyszane”.
Machado w 1992 r. stworzyła fundację Atenea, a niecałą dekadę później organizację zajmującą się kontrolą wyborów w Wenezueli. W 2011 weszła do Zgromadzenia Narodowego z najlepszym wynikiem w kraju. Trzy lata później publicznie potępiła łamanie praw człowieka w Wenezueli na forum Stałej Rady ONZ, po czym została wyrzucona z parlamentu.
Dwa lata temu kandydowała w prezydenckich prawyborach w ramach Platformy Jedności Demokratycznej, ale wenezuelski komisarz wyborczy odebrał jej prawa wyborcze na 15 lat. Protestowały m.in. ONZ, UE i Organizacja Państw Amerykańskich. W styczniu 2024 Sąd Najwyższy potwierdził odebranie jej praw wyborczych (poparła ostatecznie Edmundo Gonzalesa Urrutię). W tym samym roku przyznano jej Nagrodę Sacharowa.
Jak podkreślił szef Norweskiego Komitetu Noblowskiego Joergen Watne Frydenes, Machado spełnia absolutnie wszystkie kryteria, które powinna spełniać laureatka.
Dzień wcześniej w wywiadzie dla gazety „VG” Frydenes informował, że o tym, kto zostanie tegorocznym laureatem Nobla, wiedziało „tylko sześć osób”. Decyzja zapadła kilka dni wcześniej. Zdradził też, że ostatnie głosowanie odbyło się w w poniedziałek i od tamtego czasu prace trwają już tylko nad uzasadnieniem wyboru.