30 października przywódcy Chin i Stanów Zjednoczonych spotykają się w Korei Południowej. Xi Jinping i Donald Trump przyjeżdżają na szczyt gospodarek Azji i Pacyfiku. Przy okazji, po sześciu latach przerwy, ustalą chemię osobistych stosunków i stan zaciętej rywalizacji między swoimi państwami. W przedszczytowych negocjacjach delegacje Pekinu i Waszyngtonu próbowały położyć podwaliny pod rozejm, który załagodziłby toczącą się wojnę handlową, eskalowaną rundami zaporowych ceł. Rozmowy dotyczyły m.in. zasad surowo ograniczonej sprzedaży chińskich metali ziem rzadkich, eksportu amerykańskiej soi, odpowiedzialności chińskich podmiotów za przemyt narkotyków do USA czy wysokości opłat w amerykańskich portach.
„Myślę, że dogadamy się w każdej sprawie” – przewiduje Trump. Wyraża też nadzieję, że w ramach „fantastycznego porozumienia” Chiny mogłyby „pomóc” w skłonieniu Rosji do zamrożenia wojny w Ukrainie, co się amerykańskiemu prezydentowi od miesięcy nie udaje. Xi swoich intencji nie zdradza. Dodatkową trudność w ich odgadnięciu przynosi jego polityka wewnętrzna, zwłaszcza ostatnie zaostrzenie kampanii antykorupcyjnej. Z łask wypadło właśnie, tracąc funkcje partyjne lub wojskowe, dziewięciu generałów (wśród nich – numer dwa w armii), a także komisarze polityczni marynarki i wojsk lądowych. Jeden był członkiem Biura Politycznego, ośmiu zasiadało w składzie Komitetu Centralnego, a dwóch – Centralnej Komisji Wojskowej, czyli najważniejszego organu dowodzącego siłami zbrojnymi.
Zarzuty o łapownictwo bądź przekroczenie uprawnień to znak firmowy Xi. Pewne wrażenie robi fakt, że strąceni generałowie zajmowali się sprawami tajwańskimi, a już jakiś czas temu Xi nakazał wojsku, by było gotowe do inwazji na Tajwan w 2027 r.