Premier Beata Szydło rozgrzała atmosferę do czerwoności. W Sejmie, broniąc ministra obrony Antoniego Macierewicza, przypisała mu cechy niemal Jezusowe, jednocześnie atakując diabła, czyli szeroko pojętą Brukselę – za to, co robi w sprawie kryzysu migracyjnego. „Dokąd zmierzasz Europo?! Powstań z kolan i obudź się z letargu, bo w przeciwnym razie codziennie będziesz opłakiwała swoje dzieci”. Nawiązała w ten sposób do zamachu w Manchesterze, w którym 22 maja zginęły 22 osoby, w tym wiele dzieci.
1.
Wypowiedzi pani premier są tak skonstruowane, aby rozwibrować emocje po obu stronach podziału politycznego. Wyprowadzając z równowagi opozycję, Szydło punktuje ją jako nieodpowiedzialną, bez końca zmieniającą zdanie – tak jak Grzegorz Schetyna w sprawie migrantów.
Po swojej stronie premier realizuje politykę zohydzania Unii. Szydło i wielu jej kolegów z partii przekonują, że otwierając się na migrantów z Bliskiego Wschodu, Unia popełniła śmiertelny błąd, bo jednocześnie wpuściła terrorystów. Używa przy tym zamiennie terminów „terrorysta”, „imigrant”, „muzułmanin” i „uchodźca”. Te słowa mają wzbudzić najprostszą emocję, czyli strach. Stąd jednym z największych osiągnięć PiS jest zmiana opinii Polaków o uchodźcach. Jeszcze na początku 2015 r. niemal 75 proc. z nas było za ich przyjmowaniem. Dziś proporcje się odwróciły. Ten sam plan zmiany poglądów Polaków PiS realizuje w stosunku do Unii.
Rozgrywany na takim poziomie spór o terrorystów, migrantów i Unię służy sprawowaniu władzy w kraju. Łatwo tu jednak zgubić prawdziwą wagę kryzysu. Po katastrofalnym 2015 r.