Znawcy tematu przedstawiają wizerunek wroga klasowego i narodowego w międzywojennej karykaturze sowieckiej i polskiej
W latach 20. kulturze bolszewickiej przewodzili ideologowie tak zwanego Proletkultu – ruchu odrzucającego w imię ideałów walki klasowej wcześniejszą tradycję ideową i estetyczną, a w tym koncepcję narodu i charakteru narodowego. Dla proletkultowców podstawową kategorią stała się klasowość, a ściślej proletariackość. Jeden z teoretyków tego ruchu, w latach 1919–1920 szef Rosyjskiej Agencji Telegraficznej (ROSTA), a następnie inkwizytor ideologiczny, Platon Kierżencew twierdził, iż tworzenie kultury proletariackiej powinno dokonywać się od razu w skali ogólnoświatowej.
Polityka
18.2004
(2450) z dnia 01.05.2004;
Świat;
s. 52