Słynne słowa „nie ustaniemy, aż nie doprowadzimy do pełnego oczyszczenia Polski z ludzi, którzy nie są godni należeć do naszej wspólnoty narodowej” zdążyły już być skomentowane na wszystkie możliwe strony. Spróbujmy je jednak przeanalizować z punktu widzenia strategii. Wnioski mogą być bardzo ciekawe.
Historia Jeziora Aralskiego pokazuje, do czego może prowadzić megalomania i ignorancja władzy. O jednej z największych katastrof ekologicznych ubiegłego stulecia i perspektywach na przyszłość opowiada prof. Nikolai Aladin.
W defiladzie, ciągnącej się kilometrami przez ulice Londynu, uczestniczyły wojska wszystkich krajów zwycięskiego sojuszu, z wyjątkiem reprezentacji ZSRR i Polski.
Rok 1943 przyniósł przełomowe zdarzenia, mające znaczący wpływ na losy „sprawy polskiej” podczas II wojny.
Po ataku III Rzeszy na ZSRR, został podpisany układ polsko-sowiecki, który z dotychczasowego okupanta uczynił „sprzymierzeńca” Polski.
Wraz z zakończeniem działań wojennych w 1939 roku, ZSRR przystąpił do brutalnej pacyfikacji i sowietyzacji Kresów Wschodnich II RP.
Kiedy w latach 30. XX w. na Ukrainie umierały z głodu miliony, sowiecka propaganda odniosła sukces – przekonała świat, że wszystko jest w porządku.
40 lat temu świat obiegła wiadomość o aresztowaniu trzech Ormian oskarżonych o podłożenie w Moskwie bomb. Pośpiech, z jakim wykonano na nich wyrok śmierci, i ukrycie ich nazwisk przed opinią publiczną świadczyły o tym, że sprawa ma głębokie drugie dno.
Od początku istnienia Intouristu to przedsiębiorstwo obsługi turystycznej miało nierozerwalne związki z policją polityczną, która dbała o to, gdzie w ZSRR cudzoziemcy mogli przebywać, co zobaczyć i z kim się spotkać.
Bolszewicy trzykrotnie podejmowali próbę przejęcia władzy według recept Lenina. Trzecia, lipcowa, mogła się zakończyć totalną porażką.