Wróbel z napędem Fiata
Wróbel z napędem Fiata. Czy Polska miała szansę stać się potęgą motoryzacyjną?
O skazaniu na szufladę reportażu o początkach żerańskiej wytwórni zdecydowały ówczesne władze polityczne PRL. Książka o FSO, napisana w drugiej połowie lat 60., zapewne kilka lat później, w lekko ocenzurowanej wersji, miała szansę na publikację, ale autorowi najwyraźniej już na tym nie zależało. Zaletą reportażu, zwłaszcza gospodarczego, jest jego aktualność, a tu historia przyspieszyła, zbyt wiele spraw się zdezaktualizowało. Gomułkę zastąpił Gierek, a Warszawy M20 na żerańskiej taśmie – polskie Fiaty 125 p. Wracanie do realiów minionego etapu musiało wydawać się Wróblewskiemu zbędnym trudem. Szuflada to było wówczas zawodowe ryzyko każdego autora.
Szczęśliwie książka w niej przetrwała, wydobył ją 10 lat po śmierci Andrzeja Krzysztofa Wróblewskiego (1935–2012) jego syn Tomasz, także dziennikarz. Wydana dziś w oryginalnej wersji, z zaznaczonymi fragmentami zakwestionowanymi przez peerelowskiego cenzora, stanowi rodzaj kapsuły czasu. Zostały w niej zamknięte szczegółowe obserwacje o działalności jednego z najważniejszych zakładów przemysłowych PRL i o funkcjonowaniu centralnie sterowanej gospodarki epoki późnego Gomułki. Można się także z niej wiele dowiedzieć o ówczesnej POLITYCE. O tym, jak widzieli i opisywali świat dziennikarze naszego tygodnika, na czym polegała ich reporterska sztuka.
Andrzej Krzysztof Wróblewski, przez kolegów zwany Wróblem, a czytelnikom znany także z inicjałów AKW, był jednym z najważniejszych publicystów i reporterów naszego tygodnika, obok takich sław, jak m.in. Hanna Krall, Ryszard Kapuściński, Zygmunt Szeliga, Ernest Skalski. Należeli do pierwszego pokolenia dziennikarzy, którzy sprawili, że POLITYKA stała się pismem formacyjnym dla inteligencji, jak to po latach oceniał Dariusz Fikus, także ówczesny członek zespołu.