Klasyki Polityki

Pralnia Kreml

Tak to się zaczęło. Pralnia Kreml

Spotkanie Borysa Jelcyna z szefem firmy Mabetex Bedhjetem Pacollim (pierwszy z lewej), drugi mer Moskwy Jurij Łużkow. Spotkanie Borysa Jelcyna z szefem firmy Mabetex Bedhjetem Pacollim (pierwszy z lewej), drugi mer Moskwy Jurij Łużkow. AFP
Na zagranicznych kontach setek spółek z kapitałem rosyjskim rozrzuconych po świecie lądują rezerwy walutowe Banku Centralnego Federacji Rosyjskiej, zagraniczna pomoc, kredyty Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego. Środki te pomogły w powstaniu wielkich fortun Bierezowskiego, Potanina, Chodorkowskiego i wielu innych rosyjskich oligarchów – za niebezinteresowną wiedzą najwyższych urzędników Federacji.

Mało prawdopodobne jest, by ciemne operacje finansowe i mroczne tajemnice Kremla rozsadziły obecny system władzy w Rosji. Natomiast zdecydowanie psują jej obraz za granicą.

Ta historia zaczęła się tak. Nikomu na świecie nieznana firma Mabetex Engineering SA staje się głównym podwykonawcą inwestycji publicznych prowadzonych przez prezydencką administrację. Jej prezes Bedhjet Pacolli osobiście zna prezydenta Rosji, a wspólna fotografia Pacollego z Jelcynem i prezydentem Kazachstanu Nursułtanem Nazarbajewem znalazła się w internetowej reklamówce firmy. Mabetex jest biznesem rodzinnym Albańczyków. Pięciu braci Pacolli stosunkowo niedawno wyemigrowało z Kosowa do szwajcarskiego Lugano, gdzie zarejestrowali firmę. Nie licząc prac modernizacyjnych w pałacu prezydenckim Nazarbajewa w nowej stolicy kraju Astanie cała działalność przedsiębiorstwa skupia się ostatnio w Rosji. Sprzyja temu rozmach działań prowadzonych przez Urząd Gospodarczy Administracji Prezydenta.

Paweł Borodin, który kieruje owym urzędem, podlega bezpośrednio prezydentowi, a także wchodzi w skład zarządu telewizji ORT, komisji do spraw przestępczości ekonomicznej Rady Bezpieczeństwa Federacji oraz zarządu spółki Ałmazy Jakucji.

Według oficjalnej wersji, spółka Mabetex wygrała przetarg na zamówienia publiczne i uzyskała koncesję na remont m.in. rosyjskiego Białego Domu, czyli siedziby "rozstrzelanego" w październiku 1993 r. parlamentu, a obecnie rządu Federacji (175 tys. m kw.), restaurację tzw. korpusu nr 1 zespołu architektonicznego Kremla (dawny budynek senatu, zbudowany ponad 200 lat temu), remont i modernizację sal koncertowych i kongresowych Wielkiego Pałacu Kremlowskiego, budowę siedziby Izby Obrachunkowej, prezydenckiej rezydencji Szujska Czupa, pensjonatu Batutinki, pensjonatu Bor i innych.

Polityka 37.1999 (2210) z dnia 11.09.1999; Świat; s. 34
Oryginalny tytuł tekstu: "Pralnia Kreml"
Reklama