Kto ma rację, wyniknie już z nieodległej przyszłości. Chcę jednak uspokoić Pawłowskiego, że żadnej sprzeczności w naszych twierdzeniach nie ma, tylko należy je czytać ze zrozumieniem. Tłumaczymy zatem jeszcze raz i prościej się już nie da.
Dwie nasze tezy, z którymi „rozprawia” się autor „KL”, są w istocie następujące:
1. Uważamy, że ład konstytucyjny, prawny i ustrojowy jest nadrzędną wartością w państwie jako rama wszelkich innych debat i rozwiązań. A także gwarancja obywatelskich swobód. I te wartości są dla nas niewymienialne na inne. Byłoby najlepiej dla demokracji i przyszłości kraju, aby taką hierarchię wartości przyjmowała większość społeczeństwa.
2. Wiele jednak wskazuje na to, że znacząca wyborczo część społeczeństwa waha się przed przyjęciem takiej hierarchii lub ją odrzuca. W efekcie łamanie konstytucji przez PiS nie jest dla niej wystarczającym argumentem przeciwko obozowi władzy. Nadal uważamy, że należy przede wszystkim przekonywać Polaków do tego, jaką wagę ma trójpodział władzy, niezależny i nieusuwalny sędzia czy wolne media, ale praktyka pokazuje, że może to nie wystarczyć do zebrania wystarczającego poparcia dla przywrócenia konstytucyjnego porządku. Dlatego opozycja, dla nadrzędnego celu obrony liberalnej demokracji, powinna w miarę szybko przygotować program społeczny (który tak czy inaczej musi powstać, nikt nigdy nie twierdził inaczej), aby przekonać do siebie ludzi wahających się, niezdecydowanych, niebędących wrogami demokracji, ale potrzebujących dodatkowego impulsu.