PiS rozdawał Rosjanom wizy z pełną dezynwolturą. Na Kaczyńskim to nie robiło wrażenia

24 września 2024

Jarosław Kaczyński Jakub Włodek / Polityka

Polskie władze, na czele z Jarosławem Kaczyńskim, w pełni świadome zagrożeń, ignorując ostrzeżenia służb, z całkowitą dezynwolturą na prawo i lewo rozdawały wizy Rosjanom. To tyleż zdumiewające, co przerażające.

Afera wizowa przyspieszyła. Jej nowy rozdział otwiera miażdżący raport NIK, który ukazuje skalę zjawiska i jego umocowanie na szczytach władzy. Jednym z aspektów całego skandalu jest wpuszczenie do Polski i Europy, już po rozpoczęciu pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę, blisko 2 tys. obywateli Rosji (w tym ok. 300 w ciągu pierwszego pół roku wojny). Jak podaje „Gazeta Wyborcza”, w ramach stworzonego w 2020 r. przez minister rozwoju Jadwigę Emilewicz programu ułatwień wizowych „Poland. Business Harbour”, mającego z początku służyć ściągnięciu informatyków z Białorusi, a następnie rozszerzonego na inne kraje, w tym Rosję i Ukrainę, po 1 marca 2022 r. wydano 1838 wiz obywatelom Federacji Rosyjskiej. I to pomimo skierowanych do konsulatów 1 marca 2022 r. zaleceń MSZ, aby ograniczyć wydawanie wiz Rosjanom.

Szpiegowanie, sabotaż, a nawet zamachy

ABW już w lutym 2022 r. uprzedzała m.in. kierownictwo resortu spaw zagranicznych o ryzyku związanym z wjazdem na terytorium Polski obywateli Rosji. Są na to dowody, chociaż ministrowie powinni i bez tego się domyślać, z czym może się wiązać wpuszczanie na teren Polski obywateli kraju uważanego (z wzajemnością) za wrogi. W Polsce i w całej Unii operuje już dość rosyjskich agentów, a szczodre wydawanie wiz, bez rzetelnego sprawdzenia komu, tylko działalność rosyjskiej agentury ułatwiło. Co więcej, w związku z zaangażowaniem Polski w obronę Ukrainy można się było spodziewać czegoś więcej niż szpiegowania, to znaczy aktów sabotażu, zamachów terrorystycznych i wzmacniania rosyjskich grup przestępczych na terenie naszego kraju.

Jan Hartman

Filozof i publicysta, rocznik 1967, z pochodzenia wrocławianin, absolwent KUL, w latach 1990–2018 mieszkał w Krakowie, a obecnie w Warszawie. Jest profesorem filozofii na UJ (na Wydziale Nauk o Zdrowiu). Napisał ponad dwadzieścia książek z różnych dziedzin filozofii oraz podręczników. Zajmuje się metafilozofią, filozofią polityki, etyką i bioetyką. Od wielu lat uprawia publicystykę i komentuje wydarzenia polityczne. Oprócz „Polityki” współpracował lub współpracuje z kilkunastoma tytułami, m.in. „Przeglądem Politycznym”, „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, „NIE”. W 2002 r. otrzymał nagrodę premiera za rozprawę habilitacyjną, a w 2009 nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka.

Liberał o nachyleniu socjaldemokratycznym. Natura dość łagodna i koncyliacyjna, jakkolwiek ze skłonnościami neurotycznymi i upodobaniem do ironii. Może dlatego uchodzi za radykała, wszelako niesłusznie. W stanie wojennym tzw. wyrostek – rozrzucał ulotki itp. Potem uprawiał taternictwo i nadal lubi góry. Sporo politykował. Był członkiem Unii Wolności, blisko współpracował z SLD, a w latach 2012–14 współtworzył Twój Ruch. Założył i przez 25 lat prowadził czasopismo filozoficzne UJ „Principia”. Ma córkę Zofię. Więcej informacji o sobie (i nie tylko) zawarł w książce „Spowiedź antychrysta”.