Codzienność trenera to niedouczeni i przewrażliwieni piłkarze, popędliwi prezesi, zero-jedynkowe oceny, miesiące na bezrobociu. Z kumulacją stresu nie wszyscy sobie radzą.
Gdy w doliczonym czasie gry niedawnego półfinału Pucharu Polski Jagiellonia Białystok-Miedź Legnica pomocnik Jagiellonii Taras Romańczuk zdobył gola przesądzającego o zwycięstwie, trenerem Miedzi Dominikiem Nowakiem targnęły negatywne emocje. Złość – bo bramka padła po rzucie rożnym, kiedy obronę teoretycznie łatwiej zorganizować. Bezsilność – bo na odrabianie strat nie było już czasu. I wreszcie smutek – bo dla tak małego klubu jak Miedź finał na Stadionie Narodowym przed ponad 50-tysięczną publicznością byłby wielkim świętem.
