Problem ma charakter globalny. W Polsce nabiera ostrości, bo nasze auta są leciwe, więc szkodzą bardziej i dotkliwiej. Szkodzą nawet gdy stoją, bo nie są używane, a kosztują.
Jesteśmy jednym z najbardziej zmotoryzowanych państw Europy. Dane statystyczne nie są pierwszej świeżości, ale prawdziwie obrazują realia, bo duże zmiany zachodzą na tym polu relatywnie wolno. Jeśli pominąć państwa lilipucie i małe, to według ACEA (Europejskie Stowarzyszenie Producentów Samochodowych) pod względem liczby samochodów osobowych na 1000 mieszkańców w 2014 roku wyprzedzali nas w Europie jedynie Włosi (610) i Niemcy (550). Dystans dzielący Polskę od liderów jest niewielki, ponieważ nasz wskaźnik to 526. Za Polakami są kilka razy od nas majętniejsi Brytyjczycy (507),Belgowie (492), Holendrzy (487) i Francuzi (483).
Nawet gdyby z powodu bałaganu w bazach danych liczba samochodów „na chodzie” była w Polsce istotnie zawyżona, to i tak nie zmienia to faktu, że w relacji do naszej majętności i opłakanego stanu środowiska, gramy w auta w stanowczo za wysokiej lidze.
Samochody jeżdżące po Polsce są wprawdzie sporo młodsze od karoc, dyliżansów i furmanek, ale jednak stare. W ubiegłym roku sprowadzono do Polski aż milion używanych samochodów osobowych i dostawczych. Ich średni wiek wynosił 11 lat i 10 miesięcy, więc stan techniczny tego parku przyzwoity być nie mógł. Niewielkim tylko pocieszeniem może być fakt, że jakaś część tych samochodów sprzedawana jest zaraz po „odpicowaniu” w warsztatach z szarej strefy, za wschodnie granice kraju.
Z drugiej strony rośnie sprzedaż pojazdów luksusowych, z każdym kolejnym modelem coraz większych i mocniejszych. Aut klasy premium sprzedano w 2016 roku ok. 50 tys., tj. o 1/3 więcej niż przed rokiem.