Zawód pielęgniarki jest ryzykowny i niebezpieczny

22 lutego 2020

Według WHO w Polsce co roku dochodzi do 37 tys. zranień związanych z używaniem sprzętu medycznego. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta

Aby pacjenci mogli czuć się bezpiecznie, o swoje bezpieczeństwo w pracy w pierwszej kolejności powinny dbać pielęgniarki. A z ostatnich raportów Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych płyną dość posępne wnioski.

W ostatnim czasie na sile zaczęło przybierać bardzo niepokojące zjawisko: agresja pacjentów lub ich bliskich wobec personelu medycznego. Ale na osoby wykonujące zawody pielęgniarki i położnej czyha dużo więcej niebezpieczeństw: stres, przemęczenie, konieczność posługiwania się niebezpiecznym sprzętem, a co za tym idzie – ryzyko zranienia się i zakażeń.

Czytaj także: Pielęgniarki. Przepracowane, źle opłacane, sfrustrowane

Co dziwi po lekturze sondaży przygotowanych przez Naczelną Radę Pielęgniarek i Położnych? Że o wielu takich sytuacjach pielęgniarki nikomu nie mówią ani nie zgłaszają ich przełożonym. Uważają, że ryzyko wpisane jest w ich pracę. Gdy jedne gubi rutyna, inne po prostu nie korzystają z przysługujących im praw.

Wytyczne w sprawie zakłuć i zranień tylko w teorii

Wszystkie placówki medyczne powinny przestrzegać Dyrektywy Rady 2010/32/UE, która od 2013 r. miała – przynajmniej w teorii – zapobiegać zranieniom ostrymi narzędziami. I rzeczywiście liczba nieostrożnych zakłóć zmalała, bo w szpitalach zaczęto większą uwagę przykładać do jednorazowego bezpiecznego sprzętu, a personelowi umożliwiono zgłaszanie takich incydentów.

Zarazem aż 40 proc. pielęgniarek tego nie robi, bo nie widzi większego sensu w „dokładaniu się do statystyki” lub ze strachu przed konsekwencjami. W Polsce brakuje centralnego, elektronicznego systemu rejestru zranień i zakłuć, który pozwalałby na monitorowanie bezpieczeństwa i zwiększyłby nad nim nadzór.

Według danych Światowej Organizacji Zdrowia nad Wisłą co roku dochodzi do 37 tys. zranień związanych z używaniem sprzętu medycznego.

Paweł Walewski

Absolwent Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (obecnie Śląskiego Uniwersytetu Medycznego) oraz Wydziału Dziennikarstwa UW. Od 1996 r. na stałe w tygodniku „Polityka”, gdzie zajmuje się tematyką zdrowotną i społeczną, ale jest również dziennikarzem naukowym, popularyzującym osiągnięcia polskiej i zagranicznej medycyny. Poza „Polityką” publikuje m.in. w miesięczniku „Wiedza i Życie”, portalu „Cancerworld”, magazynie Okręgowej Izby Lekarskiej „Puls”. Laureat wielu krajowych i międzynarodowych nagród prasowych, m.in. Grand Press, The Best European Cancer Reporter Award, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz Niemieckich Dziennikarzy Medycznych. Za swoją działalność promującą edukację zdrowotną otrzymał tytuł Dziennikarza Medycznego Roku 2021, Rzecznika Chorych na Raka i nagrodę Czerwonej Kokardki przyznawaną przez środowiska osób żyjących z HIV/AIDS oraz „Złote Pióro Farmacji”.