Orzeł ukrzyżowany? Ziobro chce na zawsze związać Polskę z Kościołem

28 października 2021

Czy polskie godło się zmieni? Sławomir Kamiński / Agencja Gazeta

Z pewnością taka intencja duchowa (obok tej politycznej) przyświeca Zbigniewowi Ziobrze, który domaga się, aby orzeł otrzymał nową, zamkniętą koronę, a w niej krzyż.

Bardzo prawdopodobne, że za kilka miesięcy polski biały orzeł nie tylko otrzyma nową koronę – taką zamkniętą, bardziej cesarską w wyrazie – lecz również krzyż. Jeśli do tego dojdzie, to na skutek ambicjonalnych podchodów ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry, który (po odejściu Jarosława Gowina) stara się zdobyć nowe terytoria dla swojej władzy i wpływów.

Tym razem okazji dostarczył m.in. Piotr Gliński, który przedłożył do konsultacji międzyresortowych projekt zmiany ustawy o symbolach państwowych. Nie do końca spodobał się on ultrakatolickiemu, a wręcz radiomaryjnemu środowisku Solidarnej Polski. Jakże to? Mają zostać poprawione polskie symbole państwowe, a w tym godło, i nie wykorzystuje się tej wyjątkowej okazji, aby raz na zawsze uczynić naszego orła białego ptakiem chrześcijańskim, krzyż dźwigającym, tym samym ostatecznym i nierozerwalnym węzłem związać wierną Bogu ojczyznę z jej Kościołem?

Orzeł ma dostać nową koronę i... krzyż

Z pewnością taka intencja duchowa (obok tej politycznej) przyświeca Zbigniewowi Ziobrze, który w ramach rzeczonych konsultacji domaga się, aby orzeł otrzymał nową, zamkniętą koronę, a w niej krzyż. Ostentacyjne ignorowanie świeckości naszego państwa jest powszechne wśród polskiej prawicy, a również znaczna część centrum patrzy przez palce na notoryczne łamanie przez ustawy i rządy art. 25 konstytucji, który dekretuje bezstronność władz publicznych w sprawach religijnych, a więc i zakazuje wywyższania którejkolwiek z nich.

Zważywszy na aktualny rozkład sił, by tak rzec, duchowych w Sejmie, można się więc spodziewać, że projekt Ziobry przejdzie. Jeśli

Jan Hartman

Filozof i publicysta, rocznik 1967, z pochodzenia wrocławianin, absolwent KUL, w latach 1990–2018 mieszkał w Krakowie, a obecnie w Warszawie. Jest profesorem filozofii na UJ (na Wydziale Nauk o Zdrowiu). Napisał ponad dwadzieścia książek z różnych dziedzin filozofii oraz podręczników. Zajmuje się metafilozofią, filozofią polityki, etyką i bioetyką. Od wielu lat uprawia publicystykę i komentuje wydarzenia polityczne. Oprócz „Polityki” współpracował lub współpracuje z kilkunastoma tytułami, m.in. „Przeglądem Politycznym”, „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, „NIE”. W 2002 r. otrzymał nagrodę premiera za rozprawę habilitacyjną, a w 2009 nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka.

Liberał o nachyleniu socjaldemokratycznym. Natura dość łagodna i koncyliacyjna, jakkolwiek ze skłonnościami neurotycznymi i upodobaniem do ironii. Może dlatego uchodzi za radykała, wszelako niesłusznie. W stanie wojennym tzw. wyrostek – rozrzucał ulotki itp. Potem uprawiał taternictwo i nadal lubi góry. Sporo politykował. Był członkiem Unii Wolności, blisko współpracował z SLD, a w latach 2012–14 współtworzył Twój Ruch. Założył i przez 25 lat prowadził czasopismo filozoficzne UJ „Principia”. Ma córkę Zofię. Więcej informacji o sobie (i nie tylko) zawarł w książce „Spowiedź antychrysta”.