Uchodźcy w polskiej szkole. Nic tu nie jest „na chwilkę”

Czegoś takiego jeszcze nie było w historii polskiej oświaty. W trzy tygodnie w szkołach i przedszkolach przybyło kilkadziesiąt tysięcy dzieci – uchodźców z Ukrainy. I wciąż ich przybywa.

Jacek Szydłowski/Forum Nawet gdyby wojna skończyła się „za chwilkę” – jak przewiduje minister Czarnek – ukraińscy uczniowie nie od razu wrócą do domu, bo wielu z nich już go po prostu nie ma.

U Ilji, ośmioletniego syna Katii, w pierwszym dniu polskiej szkoły było tak: pani, przystawiając do ust telefon tłumaczący polskie słowa na ukraiński, powitała go w klasie, a dzieci wręczyły wymalowane wcześniej błękitno-żółte laurki. Potem pani rozdała Ilji i Tani (jedna dziewczynka z Ukrainy dołączyła kilka dni wcześniej) kolorowanki, a z polskimi dziećmi czytała coś z książki. A potem napisała na tablicy „wiosna”, „lato” i kazała to Ilji i Tani przepisać do zeszytów.