Każdy widzi, jaka jest Barbara Nowak. Inni kuratorzy rządzą mniej widowiskowo
Można by sądzić, że Barbara Nowak jest czarną owcą wśród kuratorów oświaty. Że tylko ona ma coś przeciwko dzieciom z niepełnosprawnościami, a równe traktowanie wszystkich uczniów uznaje za lewacką utopię. Że żaden inny kurator nie jest wrogiem edukacji włączającej. Że nikt przy zdrowych zmysłach nie uważa, iż inkluzja dzieci ze specjalnymi potrzebami szkodzi wszystkim dzieciom. Albo że miejsce osób z niepełnosprawnościami jest wśród ludzi sobie podobnych.
Barbara Nowak wcale nie jest wyjątkiem. Nie tylko ona tak myśli. Małopolska kurator oświaty jest tylko najbardziej widowiskową osobą na tym stanowisku, natomiast pozostali kuratorzy wyrażają swoje poglądy, wcale nie inne, w taki sposób, aby nie rzucać się w oczy, nie narażać środowiskom, które propagują edukację włączającą. Wbrew temu, co twierdzi kurator Nowak, nie są to wcale sfery lewackie.
Oświata stoi przed wielką zmianą
Całe środowisko akademickie, nie licząc wyjątków, jakimi są jakieś zapyziałe katedry propagujące przedpotopowe metody wychowawcze, przejęte jest ideą inkluzji dzieci z niepełnosprawnościami. To jest idea, która łączy świat akademicki z aktywistami i praktykami nauczania. Polska edukacja stoi przed wielką zmianą, to się dzieje na naszych oczach, od rządzących jednak zależy tempo wprowadzenia tej idei w życie. Od kuratorów oświaty zależy, jak szybko nauczyciele oraz rodzice oswoją się z tą ideą.
Niestety pisowscy kuratorzy są równie niechętni edukacji włączającej, nie mają jednak takiego parcia na szkło, jak Barbara Nowak, może się więc wydawać, iż są za.