Osoby czytające wydania polityki

„Polityka”. Największy tygodnik w Polsce.

Wiarygodność w czasach niepewności.

Subskrybuj z rabatem
Świat

Wielka Brytania może już tylko liczyć na łagodny rozwód z UE

Benoit COUCKE / Flickr CC by 2.0
Większość Brytyjczyków – niewielka, ale co z tego, demokratycznie zdecydowała matematyka – nie chce żyć w formalnym związku z Unią.

Brexit. Przewagą paru procent Brytyjczycy wybrali w referendum rozwód z Unią Europejską. Dla prawie połowy głosujących za pozostaniem w niej ten wynik jest katastrofą. Dla ponad połowy – „dniem niepodległości”.

Pierwszym efektem kampanii referendalnej i jej ostatecznego wyniku jest więc głęboki podział w społeczeństwie. Jak głęboki, pokazują różnice między autonomicznymi regionami Zjednoczonego (jeszcze) Królestwa. Szkocja i Północna Irlandia głosowały w większości za pozostaniem, Anglia i Walia za wyjściem. A zatem Królestwo trzeszczy w szwach.

Zwycięstwo brexitowców jest fatalną wiadomością nie tylko dla tych Brytyjczyków, którzy nie chcą się rozwodzić. Jest ono zapowiedzią wzmocnienia sił antyeuropejskich na kontynencie. Jeśli Brytyjczycy mogli wyrazić swą wolę w referendum, to czemu nie Francuzi, Niemcy, Włosi, Duńczycy, Holendrzy, Węgrzy czy Polacy?

Brexit ma wiele przyczyn, ale wyrasta z nastroju, jaki odnajdziemy dziś w wielu krajach członkowskich Unii. Brexit może wywołać efekt domina, prowadzący do pogłębienia kryzysu integracji europejskiej. W tym sensie Brexit jest ostatnim być może ostrzeżeniem dla przywódców unijnych, by przemyśleli na nowo i od podstaw, czym ma być Unia, aby ludzie chcieli w niej dalej żyć.

Co dalej? Prawda jest taka, że nikt tego nie wie. Politycy zwycięskiego Brexitu wzywają do spokoju i refleksji. W obawie przed destabilizacją państwa wzywają premiera Camerona, politycznego sprawcę Brexitu, by się nie podawał do dymisji, choć w świetle wyniku referendum wydawałoby się to oczywiste. Jak Cameron, który przegrał referendum, ma teraz negocjować z Brukselą warunki rozwodu? To niewiarygodne.

Donald Tusk, obejmując stanowisko szefa Rady Europejskiej, nie wiedział, jakie stanie przed nim wyzwanie. To on będzie odpowiedzialny za zażegnanie kryzysu, w jaki wtrącił Unię Brexit. Powinien, wraz z innymi liderami UE, zachować zimną krew.

Większość Brytyjczyków – niewielka, ale co z tego, demokratycznie zdecydowała matematyka – nie chce żyć w formalnym związku z Unią. Może nawet nie z Unią, tylko z „Brukselą”. Być może chodziło im jednak przede wszystkim o ukaranie – słuszne czy niesłuszne – własnych elit politycznych.

Ale dziś to mniej ważne. Polityka europejska, a może i światowa, zmieniła się z czwartku na piątek, diametralnie. Ale geografia jest ciągle ta sama. Wyspy Brytyjskie są częścią Europy. Brytyjczycy są sąsiadami i trzeba zrobić wszystko, by rozwód był możliwie aksamitny, a sąsiedztwo możliwie przyjazne.

Reklama

Warte przeczytania

Czytaj także

null
Ja My Oni

Jak dotować dorosłe dzieci? Pięć przykazań

Pięć przykazań dla rodziców, którzy chcą i mogą wesprzeć dorosłe dzieci (i dla dzieci, które wsparcie przyjmują).

Anna Dąbrowska
03.02.2015
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną